Το τελευταίο βιβλιοπωλείο

Τι είναι αυτό σε αυτό το βικτοριανό βιβλίο που κάνει τον Χάρι να κάνει τόσο αχαρακτήριστα πράγματα;…

🕑 27 λεπτά λεπτά Υπερφυσικός Ιστορίες

Ο μούστος από παλιό λινό και ξύλινο πολτό κατευνάρισε τις αυξημένες του αισθήσεις. Ησύχασε το μυρμήγκιασμα της προσμονής στο λάκκο του στομάχου του. Ο Φρόμπισερ θα τον περίμενε, ο άχαρος απατεώνας. Πυκνό με μια μπαγιάτικη μυρωδιά καπνού για πίπες, πυροδότησε αναμνήσεις από τις μάχες της ευφυΐας τους, πριν από πολύ καιρό.

Οι θολωτές οροφές σε γοτθικό στιλ εξακολουθούσαν να κουβαλούν την αιθάλη αιώνων. Κάποτε ήταν παρεκκλήσι, αυτός ο τεράστιος χώρος είχε μια βαρύτητα και παρουσία που θα ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή αν μπορούσε να δει το υπόλοιπο μέρος του. Ράφια από ράφια τον περιέβαλλαν, μισοφαγωμένο γεμάτα με τυχαία διάφορα εφήμερα.

Διάχυτες μέσα από υαλοπίνακες που δεν είχαν πλυθεί εδώ και χρόνια, έριχναν ακτίνες ηλιακού φωτός που άναψαν κηλίδες σκόνης στον αέρα. Το τελευταίο μεταχειρισμένο βιβλιοπωλείο του Λίστον Γκρόουβ, αναρωτήθηκε πόσο ακόμα θα μπορούσε να αντέξει ενάντια στο κύμα του gentrification. Θα το επισκεπτόταν ξανά αφού ο Frobisher πούλησε και παραδόθηκε στον κάδο των σκουπιδιών της ιστορίας. Θα έκανε ένα καλό μπιστρό ή μπαρ, ίσως μια γκαλερί τέχνης. Προς το παρόν, παρέμενε ο παράδεισος των βιβλιογράφων.

Σταμάτησε για να ερευνήσει μια πρώτη έκδοση που είχε μεγάλη τιμή. Το μέρος φαινόταν άδειο. θα ήταν εύκολο να το βάλει κρυφά στην τσέπη του σακακιού του. «Είναι μια ομορφιά, έτσι δεν είναι;». Οι ραγισμένοι υψηλοί τόνοι του Frobisher τον ανάγκασαν να ξαναβάλει το βιβλίο στο ράφι.

«Ναι, πράγματι σπάνιο». «Πέρασε πολύς καιρός, πρέπει να είσαι σχεδόν σαράντα». Βούγγηξε, η τρελή γέρικη φαλαρίδα. Δεν είχε παραμελήσει τον εαυτό του όπως κάποιοι θα μπορούσαν. Νόμιζε ότι φαινόταν νεότερος αλλά μόνος σαράντα.

Κουνώντας το κεφάλι του, «Είμαι τριάντα δύο και πρέπει να έχεις ξεπεράσει την ηλικία σύνταξης μέχρι τώρα». Ο Φρόμπισερ τον αγνόησε και άναψε την πίπα του. Αξύριστος για λίγες μέρες, αδύνατος και αδύναμος, ο Frobisher πήρε βαθιά ρεύματα στο επιστόμιο καθώς η φλόγα ανεβοκατέβαινε.

Ντυμένος σαθρά, το τσαλακωμένο πουκάμισό του φαινόταν γκρίζο, είτε επειδή έπρεπε είτε λόγω της συσσωρευμένης βρωμιάς από το χειρισμό πολλών παλαιών βιβλίων. Παρακολούθησε καθώς ο Frobisher έστελνε λοφία μπλε-γκρι καπνού να στρίβουν μέχρι το ψηλό ταβάνι. Κουνώντας του το επιστόμιο, κοίταξε έξω με τα καστανά μάτια του. «Λοιπόν, είσαι εδώ για το βιβλίο;».

Το βιβλίο, ένα βιβλίο ανάμεσα στα χιλιάδες γύρω του, ανάμεσα σε εκατοντάδες βιβλία που δεν είχαν μετακινηθεί για δεκαετίες, στάθηκε εδώ σήμερα για αυτό το βιβλίο. «Είμαι, ο Κρεμόρν;». Ο Frobisher ήταν πολύ απασχολημένος με το πιπίλισμα του σωλήνα του για να του απαντήσει και έγνεψε καταφατικά για να τον αναγνωρίσει. Μια πυκνή ομίχλη από γλυκά αρωματισμένο καπνό ανέβηκε στο ταβάνι.

"Έχεις τα λεφτά;" Η ασυμφωνία του τόνου της ανώτερης τάξης του δεν ταίριαζε σε ένα τέτοιο θέμα. Ο Frobisher δεν μίλησε ποτέ για χρήματα. είτε είχε γλάστρες από αυτό, είτε κανένα.

Άνθρωποι σαν αυτόν θα περιέγραφαν τα χρήματα ως γκάους, το κάθαρμα. "Κάνω, μετρητά όπως ζητήθηκε.". Έγνεψε καταφατικά, «Καλά». Πήρε άλλη μια κλήρωση από τον σωλήνα του. "Χαίρετε?".

Φωτεινά στο πίσω μέρος του, τον έπιασε ξαφνικά. Με ένα ξύσμα από τα παπούτσια του στις πέτρες του Γιορκ, γύρισε προς τη φωνή. Ένα όμορφο χαμόγελο, μια έκρηξη νιότης ανάμεσα στον αρχαιοκάπηλο ανάγκασε ένα βλέμμα έκπληξης. "Χαίρετε.".

«Μην τον πειράζεις», πρόσφερε, «Δεν θα έχεις νόημα από αυτόν μετά το μεσημεριανό γεύμα και την ανάγκη για τον πίπα του». "Ποτέ δεν είχα καμία αίσθηση έξω από αυτόν σε όλες τις φορές που έχω έρθει εδώ. Ζω με την ελπίδα ότι μια μέρα θα μπορούσα. Δεν έχω Frobisher;". Εκείνη γέλασε και πήρε το δρόμο προς το μέρος του.

Με κόρακα μαλλιά κομμένα απότομα σε βαρέλι, η λάμψη από το τρυπημένο ρουθούνι της έπιασε το φως του ήλιου. Ένα μαύρο φόρεμα από δαντέλα έκανε πολλά για να κρύψει τη σιλουέτα της. Τα σκούρα μάτια της έδειχναν αρκετά ευγενικά, ζωντανά και περίεργα καθώς πλησίαζε λίγο. Τα λευκά βαμβακερά γάντια, μάλλον παρθένα στην αρχή της ημέρας, έμοιαζαν βρώμικα στα άκρα των δακτύλων.

Το φρέσκο ​​πρόσωπό της έλαμπε στο φως του ήλιου, του έκανε εντύπωση ότι είχαν παρόμοιες ηλικίες, ίσως λίγο νεότερες. Μόλις λίγα μέτρα μακριά, σταμάτησε, αρκετά κοντά για να ακούσει έναν ψίθυρο, αρκετά απόμακρη ώστε να παραμείνει αινιγματική και απρόσωπη. Ο Φρόμπισερ καθάρισε το λαιμό του, «Είναι εδώ για το βιβλίο.

Θέλεις να το αντιμετωπίσεις «Μέλντα;». Κοίταξε προς την κατεύθυνση του Φρόμπισερ και έγνεψε εγκάρδια. Τα βαμμένα χείλη της κουλουριάστηκαν σε ένα χαμόγελο, "Λοιπόν, είσαι ο πιο απόκρυφος συλλέκτης μας.

Αναρωτήθηκα ποιος μπορεί να είσαι". Αυτός ο μεταξένιος αβίαστος τόνος πρόδιδε την υψηλή καταγωγή της και αναμφίβολα την ακριβή εκπαίδευσή της. Τα μάτια της δεν έτρεμαν από τα δικά του καθώς το διερευνητικό βλέμμα της περίμενε απάντηση. "Είμαι όντως." Έκανε μια παύση για να επιβληθεί αποτελεσματικά.

Προμηθεύοντας κάτι τόσο ασυνήθιστο, θέλησε να αποφύγει να δώσει την αντίληψη ότι είναι ένας πολυτελής ονανιστής. «Όταν άκουσα ότι το έχεις, έπρεπε να το έχω για τη συλλογή μου». «Φυσικά», μάζεψε κάθε δάχτυλο από τα γάντια της για να τα βγάλει και ώθησε το ένα γυμνό χέρι της προς τα εμπρός, «Είμαι η Εσμερέλντα, μπορείς να με αποκαλείς «Μέλντα, όλοι κάνουν». Ήπια, το τίναξε, «Είμαι ο Χάρι, ο Χάρι Κούλτερ». «Χαίρομαι που σε γνωρίζω Χάρι Κούλτερ».

Η χαμηλή φωνή της φαινόταν να γουργουρίζει με έναν υπαινιγμό απόλαυσης. οι προμήθειες για τη σύναψη επιχειρήσεων τον χαλάρωσαν επαγγελματικά. «Το βιβλίο είναι έτσι, κύριε Coulter, παρακαλώ ακολουθήστε με».

Τα πόδια της χτυπούσαν τα γυμνά σιδερένια σκαλοπάτια με αυτοπεποίθηση. ακολούθησε το παράδειγμά της και κόλλησε στη ράγα της απότομης σπειροειδούς σκάλας. Ένας ημιώροφος, άγνωστος σε αυτόν και κατασκευασμένος πριν από χρόνια, άνοιξε καθώς ολοκλήρωσε τα τελευταία βήματα.

Γεμάτος με το ξυλώδες άρωμα του καπνού του Frobisher's, ερεύνησε πολλά γραφεία αντίκες καλυμμένα με πράσινο μπουκάλι. Φωτιζόμενες ορειχάλκινες λάμπες, κάθε γραφείο είχε μια γυάλινη θήκη πάνω τους. Αντίκα πλαισιωμένο από πλούσιο σκούρο ξύλο, το παρθένο γυαλί έλαμπε με την αντανάκλαση από τον λαμπτήρα πυρακτώσεως. Πολλά από αυτά ήταν άδεια.

Ο Χάρι την ακολούθησε καθώς περπατούσε αργά προς το πίσω μέρος του ημιώροφου, κάθε βήμα αναπηδούσε ελαφρά στις γυμνές ξύλινες σανίδες του δαπέδου, «Εδώ, αυτό είναι». Γυρίζοντας το μικροσκοπικό ορειχάλκινο κλειδί, η καλά λαδωμένη κλειδαριά χτύπησε. Η Εσμεράλντα σήκωσε το καπάκι και έβγαλε απαλά το βιβλίο.

"Είναι δερματόδετο, ανιλωμένο με γαλαζοπράσινη βαφή εποχής. Το δέσιμο είναι πρωτότυπο και επιχρυσωμένο. Ενώ υπάρχει λίγη πατίνα στο δέρμα, αυτό το βιβλίο σαφώς δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας για πολύ καιρό.

Αν καθόλου. Έχει ολόκληρες διακόσιες ενενήντα έξι σελίδες. Το χαρτί του είναι εξαιρετικής ποιότητας κατασκευασμένο με λινό και όλες οι υπογραφές είναι άθικτες.

Υπάρχει επένδυση δαμασκηνού για το φινίρισμα του μπροστινού και του πίσω εξωφύλλου. Τυπωμένο με μέταλλο λιθογραφία σε σερίφ γραμματοσειρά των μέσων του δέκατου ένατου αιώνα, κάθε σελίδα είναι χωρίς σήμανση και άψογη». Ο Χάρι βρέθηκε να κοιτάζει το βιβλίο για μια στιγμή.

Αναλογίστηκε τι έκανε αυτό το βιβλίο τόσο ξεχωριστό εκτός από τη φήμη του, εάν το περιεχόμενό του θα αποδεικνυόταν πραγματικά τόσο διαβόητο. - Δεν περίμενα ότι σήμερα θα ήταν η μέρα που έριξε όλα τα κομμάτια του καλειδοσκόπιου σε ροή. Έντονη εμφάνιση και όμορφος, το σώμα μου έτρεμε στην πρώτη μας συνάντηση.

Αν πρόκειται να γίνω ένα δοχείο με τις κακίες και τις διαστροφές τους, θα ήθελα ευχαρίστως να ξαπλώσω μαζί του. Τον είδα να περιφρονεί έναν άτυχο άνθρωπο. ένας δύσμοιρος κύριος που πίστευα ότι πάντα το άξιζε.

Το λεκτικό του μαστίγωμα έστειλε κυματισμούς ευχαρίστησης στο εύθραυστο σώμα μου. Μετά βίας μπορούσα να καταπιέσω τον εαυτό μου στη σκέψη ότι θα μου το έκανε αυτό ή ακόμα καλύτερα, θα μου έδιωχνε τα πόδια μέχρι που ήμουν αβοήθητος με απόκοσμες επιθυμίες. Έτσι, νικημένος από την ανάγκη να τον παρασύρει, αποδείχθηκε ότι του αποσπούσε την προσοχή.

Ένιωσα υποχρεωμένος να κάνω κάτι. Δεν μπορώ να κρατήσω ούτε μια σκέψη στην παρουσία του. Νιώθω τόσο καυτή και περιττή που θέλω να τρέξω στις κάμαρες μου, να μαζέψω τα μεσοφόρια μου για να αντιμετωπίσω την ακράτεια. Θα κλείσω τα μάτια μου, θα φανταστώ τη θέρμη του πάνω μου και θα αγγίξω τον εαυτό μου.

Θα υποκύψω στο αφύσικο ταμπού της ευχαρίστησης του εαυτού μου. Θα συμβουλεύω τις ανίερες ανάγκες του σώματός μου έως ότου δεν μπορώ να προκαλέσω ούτε ένα τρεμόπαιγμα ευχαρίστησης από το εξασθενημένο σώμα μου. The Cremorne, Κεφάλαιο IX. - Κοίταξε την Εσμερέλντα, με την έκφρασή της απόμακρη και σχεδόν ευλαβική καθώς κρατούσε το βιβλίο.

Τα χαρακτηριστικά της μαλάκωσαν καθώς τον κοίταξε. Νιώθοντας ότι έπρεπε να την παρακινήσει, σταμάτησε και κοίταξε αβοήθητος στα γεμάτα ψυχή μάτια της. Μέσα στη σιωπή, κάτι φαινόταν να την ταράζει στη ζωή, "Επιβεβαιώνοντας την προέλευσή της, υπήρχε μόνο μία έκδοση και μια περιορισμένη παραγωγή εκατό βιβλίων. Δεν το κράτησα στα χέρια μου, δεν θα πίστευα ότι υπήρχε αυτό το βιβλίο.

Το να περιγράψω το περιεχόμενό του ως σατανικό θα ήταν προσβολή". «Το διάβασες;». Κενά κενή, κούνησε το κεφάλι της, "Η λογοκλοπή, το μάτισμα και ο διαχωρισμός αυτού του είδους των εκδόσεων ήταν συνηθισμένος εκείνη την εποχή.

Αυτό το βιβλίο είναι αμόλυντο και το κείμενο είναι πλήρες. Ακόμη και σε αυτήν την εποχή του Διαδικτύου, δεν θα βρείτε το περιεχόμενό του πουθενά αλλού εκτός από τα εξώφυλλά του. Τα περισσότερα βικτοριανά ερωτικά είναι κακογραμμένα και επαναλαμβανόμενα, αυτό δεν είναι». Η αίσθηση της διαύγειας της έσβησε για μια στιγμή, αυτή τη φορά ένιωσε υποχρεωμένος να την παρακινήσει: «Καταλαβαίνω, και πώς το συνάντησες;». Ο Frobisher επιβεβαίωσε μόνο τις πιο πενιχρές λεπτομέρειες μέσω τηλεφώνου, σαν να είχε πολύ πρόβλημα ο Χάρι.

Δεν ήταν καθόλου προσεχής με την προέλευσή του. Εκείνη απογοήτευσε την ερώτηση και κοίταξε αλλού, «Θα συμπεριλάβω μια επιστολή προέλευσης στα αρχεία μας εδώ. Η πηγή του θα παραμείνει μυστικό μου. Είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβεις.

Από τότε που ανέλαβα την ιδιοκτησία αυτού του μέρους, έφεραν μαζί μου νέους δρόμους προσφοράς. Ο Frobisher είναι ο τελευταίος στο είδος του. Τον κρατάω εδώ από φόβο μήπως τρομάξω τους τακτικούς του πελάτες.

Πληρώνουν καλά για τις απλές απαιτήσεις τους και η Frobisher τους εξυπηρετεί επίσης καλά. Το ασυνήθιστο αίτημά σου ήταν το είδος της πρόκλησης μου.» Ξαφνιασμένος λίγο καθώς τα λόγια της βούλιαξαν, την κοίταξε κατευθείαν, «Σου ανήκει αυτό το μέρος;». Κοίταξε έκπληκτη από την απίθανη δυσπιστία στη φωνή του, «Ναι. Δέχομαι. Ο Frobisher ήθελε να πουλήσει, πλήρωσα μια δίκαιη τιμή.

Έχω κερδίσει τα χρήματά μου από βιβλία σε όλη μου τη ζωή και αυτό το μέρος έχει φανταστικές δυνατότητες. Έκανα κατάλογο με το απόθεμα όταν έφτασες.» Ο Χάρι μουρμούρισε, «Φυσικά, τα διαπιστευτήριά σου δεν αμφισβητούνται. αυτό το βιβλίο είναι αδύνατο εύρημα. Είμαι πολύ εντυπωσιασμένος.".

Ένιωθε σίγουρος ότι έριχνε καλά λεφτά μετά το κακό και είχε ακόμα πολλά να μάθει. Ωστόσο, η πεποίθηση στη φωνή της τον έκανε να εγκαταλείψει το θέμα. Βλέποντάς την να χειρίζεται το βιβλίο, δεν την είχε εκτιμήσει ομορφιά μέχρι τώρα. Τα χαρακτηριστικά της ήταν αδύνατα και εντυπωσιακά.

Είχε έναν αέρα ελκυστικότητας που ήταν δυνατό μόνο με γενιές καλής αναπαραγωγής. Τα γυμνά της χέρια ήταν λεπτά και εκείνος συλλογιζόταν το σχήμα του σώματός της κάτω από το άμορφο φόρεμά της. Λεπτή από τους φαρδιούς ώμους της και κάτω.

Μόνο το γεμάτο στήθος της μπορούσε να κρατήσει ένα τέτοιο φόρεμα χωρίς να αποκαλύπτει ούτε μια καμπύλη. Παρακολουθούσε τη δουλειά της με ενδιαφέρον, τόση τρυφερότητα των πράξεών της. Τοποθετώντας το βιβλίο στη θήκη, κλείδωσε τη θήκη και έβαλε το κλειδί πίσω σε ένα Τράβηξε ένα συρτάρι και πήρε από αυτό ένα μικρό αλλά στιβαρό κουτί θησαυρού.

Τοποθετώντας απαλά το βιβλίο μέσα στο κουτί, τα λεπτά δάχτυλά της δούλεψαν κομψά το χαρτομάντιλο από πάνω του μέχρι που ένιωσε έτοιμη να σπρώξει προς τα κάτω το καπάκι. "Τώρα για τις επιχειρήσεις, καταλαβαίνω ότι πληρώνετε σε μετρητά;". Ανοίγοντας τη μαλακή δερμάτινη τσάντα του, ο Χάρι έβγαλε έναν καφέ φάκελο μανίλα. Διόγκωσε με τέσσερις δέσμες χρησιμοποιημένων τραπεζογραμματίων, το καθένα δεμένο με ένα νέο λάστιχο. Το τοποθέτησε πάνω στο μπουκάλι.

ένιωσε ότι θα ήταν χαζό να το βάλει στα χέρια της. «Οκτώ χιλιάδες λίρες». Η Εσμερέλντα χαμογέλασε και τον κοίταξε κατευθείαν στα μάτια, «Ευχαριστώ, κύριε Coulter, εδώ είναι το βιβλίο σας, μια επιστολή προέλευσης και μια απόδειξη». Γλίστρησε στην απαλή δερμάτινη τσάντα του εύκολα και έκλεισε το κούμπωμα, "Ευχαριστώ. Χάρηκα που σε γνώρισα.".

Τεντώνοντας το χέρι του, το έσφιξε ευγενικά και κοίταξε αποφασιστικά: "Μάλιστα ήταν. Παρακαλώ, αφήστε με να σας δείξω και να επιστρέψω σύντομα. Δεν θα αναγνωρίσετε το μέρος σε λίγες εβδομάδες. Εάν έχετε άλλα απαιτητικά αιτήματα, ζητήστε με όταν τηλεφωνήσετε».

Η πόρτα έκλεισε πίσω του καθώς βγήκε στο πεζοδρόμιο. Η μυρωδιά του τόπου κόλλησε στο σακάκι του στο εύκρατο αεράκι. Η ηλιοφάνεια στις αρχές του καλοκαιριού παρείχε τη ζεστασιά για να απολαύσετε τη στιγμή. Ελαφρύς από αγαλλίαση, η τσάντα δεν τον βάραινε καθώς περπατούσε. Ενώ η συνάντηση με την Esmerelda ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό σχετικά με το τι είχε κάνει.

Ως μια δίκαιη ανταλλαγή, συνεχάρη τον εαυτό του που την έκανε μια απλή συναλλαγή. Ο ανώνυμος αγοραστής του που θέλει να αποκτήσει αυτό το βιβλίο θα επέστρεφε σύντομα στη χώρα. Ο Χάρι θα έπαιρνε τα χρήματά του δεκαπλάσια σε μετρητά, χωρίς φόρο να πληρώσει. Ένιωθε τόσο σίγουρος.

ήθελε να ξοδέψει μερικά από τα έσοδα τώρα. Υπήρχε ένα καλό μπαρ κοντά και μερικά ποτήρια κρασί θα εμπλουτίσουν μόνο την αίσθηση της ευτυχίας του. - "Ήρθε στο δωμάτιό μου σε τέτοια κατάσταση που ήξερα ελάχιστα για τον καταιγισμό που θα μου προκαλούσε.

Αθώα σε τέτοιες κοσμικές υποθέσεις, το απαλό της χέρι πάνω στο στήθος μου με έκανε τόσο πετρωμένο που οι διαμαρτυρίες μου μετρούσαν ελάχιστα. μια αδιάφορη όψη καθώς με έβλεπε να αγωνίζομαι. Τα πανικόβλητα άκρα μου ένιωθαν μολυβένια από το βάρος και οι μυστικοί δεσμοί με κρατούσαν ανίκανη να κινηθώ. Ήταν τέτοιος ο συναγερμός μου που το χέρι της κάλυψε από το στόμα και έπνιγε τις εγκάρδιες παρακλήσεις μου. Κυβερνήτη μου, μάρτυρας αυτής της πράξης Ούτε διαμαρτυρήθηκε· η δυνατή της σύλληψη των αστραγάλων μου χώρισε τα κάτω άκρα μου και τα έδωσε στην υπηρεσία τους.Τι άθλια από την ανάγκη μου να κάνω έκκληση, δεν είχα τίποτα άλλο από τα δακρυσμένα μάτια μου καθώς τραβούσε τα εσώρουχά μου.

Η Κυβερνήτη μου της είπε ότι Είμαι αρραβωνιασμένος και άσπιλος από κανέναν άντρα, όμως υποχώρησα όταν με άγγιξε εκεί και πνίγηκα με ζωώδεις πόθους. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα άφηνε τη Ματρώνα να κάνει κάτι τέτοιο τερατώδες. Καθώς τα αγενή δάχτυλά της πλησίαζαν, το μυαλό μου σταμάτησε διαμαρτυρία καθώς αφύσικες περιέργειες κυριάρχησαν στο σώμα μου. Με τρύπησε και φώναξα για την παραβίαση της παρθενιάς μου.

Τα αυθόρμητα χαζά λόγια της είπαν στην Κυβερνήτη μου μια ζεστασιά που ξεχύθηκε εύκολα από το κουπί μου. Ακίνητη από αυτή την περίεργη ποθητή επιθυμία για περισσότερα, η Matron κατέκλυσε την αθωότητά μου και δεν μπορούσα να αναπνεύσω χωρίς να κάνω έναν ευχάριστο θόρυβο". αρραβωνιασμένος αρραβωνιασμένος στο κρεβάτι της, διεφθαρμένος από δύο γυναίκες που ήθελαν να την εκπαιδεύσουν στις κακίες της κυρίαρχης λεσβιακής σεξουαλικότητας. Πάλεψε με την ανυπομονησία του να διαβάσει περισσότερα. Πίνοντας γουλιά από το ποτήρι του κρασιού του, ένιωθε σφιχτή την οσφύ του και σε τόσο δημόσιο χώρο, Επέλεξε να βάλει το βιβλίο πίσω στο κουτί του.

Ο κόσμος πηγαινοερχόταν από το μπαρ, είχε έναν πολυτελή αέρα, όπως και η πελατεία. Ξεκινώντας από έναν κεντρικό δρόμο αυτής της πολυσύχναστης πόλης, ο Χάρι βγήκε στα σοκάκια του και πίσω στο χρόνο. Κάθισε στον ήσυχο κήπο της αυλής περιτριγυρισμένος από τη λουλουδάτη λουλούδια.Η αίσθηση του ενθουσιασμού του δεν ήταν βραχύβια υπόθεση· το κείμενο έφερε στο προσκήνιο μια αίσθηση καταιγίδας που πάσχιζε να καταστείλει.

Η αλχημεία του δημιούργησε μια γνώριμη ανάγκη που γνώριζε καλά. Καταδίκασε τον εαυτό του για την αστάθεια του όταν επρόκειτο για το ωραίο φύλο. Έγινε πρόσφατα single, σκέφτηκε τις επιλογές του. Ο αυνανισμός ήταν πολύ εύκολος και μη ικανοποιητικός και είχαν περάσει αρκετές μέρες από τότε που υπέκυψε. Ενθαρρυμένος από την αντίδρασή του στην Εσμερέλντα, ίσως θα έπρεπε να επιστρέψει εκεί για να την κρασώσει, να τη δειπνήσει και να πάρει κάτι σαρκικό σε αντάλλαγμα.

Ένας πόνος τον έπληξε όταν την είδε, ξαπλωμένη μέχρι τους μηρούς με μια στενή φούστα. Κομψά ντυμένος με ένα κομψό σακάκι. παρακολούθησε τα γεμάτα χείλη της να πιπιλίζουν ένα καλαμάκι.

Φορώντας ένα καπέλο με φαρδύ γείσο, έριξε μια σκιά στα χαρακτηριστικά της καθώς διάβαζε από ένα δικό της βιβλίο. Βλέποντάς την μόλις λίγα μέτρα μακριά, του ήρθε μια τολμηρή ιδέα και κάλεσε έναν σερβιτόρο. Αυτή η άγρια ​​προσδοκία ήταν τόσο συναρπαστική όσο το άνοιγμα ενός δώρου έκπληξη. Ο σερβιτόρος εμφανίστηκε, έβαλε το ποτό στο τραπέζι της, είπε μερικές λέξεις και απομακρύνθηκε.

Η καρδιά του χοροπηδούσε από την προσμονή, η στιγμή επιβράδυνε καθώς την παρακολουθούσε μανιωδώς. Κοίταξε προς την κατεύθυνση του, σήκωσε το ποτήρι και του έγνεψε. Του έκανε κομπλιμέντα για την προσέγγισή του, παλιομοδίτικη, αλλά αποτελεσματική.

Ένας όμορφος άντρας όπως ο ίδιος δεν είχε ανάγκη για τέτοια κόλπα. την απέκρουσε με ταπεινότητα. Η συμπεριφορά της έφτασε στα όρια της ψυχραιμίας, καθώς εκείνος της έδωσε ένα κομπλιμέντο για την ομορφιά της.

Για να συζητήσει, ρώτησε τι έκανε για τα προς το ζην και ήταν ξεκάθαρο ότι κινούνταν σε παρόμοιους κόσμους απλώς διαφορετικούς κύκλους. Αποκάλυψε λίγα πράγματα για τον εαυτό της και εκείνος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν μακριά από το σπίτι αναζητώντας περιπέτεια για να εμπλουτίσει μια κοσμική ζωή. Ως ελαφρώς μεγαλύτερη γυναίκα, έβρισκε ελκυστικά τα λεονινικά χαρακτηριστικά της. Τα αιλουροειδών της ζυγωματικά σκαρφίστηκαν σε ένα χαμόγελο καθώς διέσχιζε το ένα συμπλήρωμα μετά το άλλο στη συζήτηση.

Η κρύπτη με διαμάντια στο δαχτυλίδι της δεν έκανε τίποτα για να τον καθηλώσει. Κάτω από το ξόρκι του περισσότερο αλκοόλ, η άμπωτη και η ροή του λόγου τους έγινε πιο απτική και επικίνδυνη. Ένιωθε πολύ εύκολο καθώς πρότεινε να πάρει κάτι να φάει.

Ο χρόνος έτρεχε προς το νωρίς το βράδυ, μια πρόσκληση για δείπνο θα προκαλούσε την πρόθεσή της. Αποφεύγοντας την ανάγκη για φαγητό, έγειρε μπροστά και έβγαλε τα γυαλιά ηλίου της. Πράσινα μάτια από νεφρίτη γεμάτα έλλειψη ως προάγγελος του σκοπού της.

Η πρότασή της οποιαδήποτε άλλη μέρα θα τον σόκαρε μέχρι τον πυρήνα. Θεωρούσε τον εαυτό του κοσμικό, γνώριζε αυτού του είδους τη συμπεριφορά, αλλά δεν περίμενε να το συναντήσει εδώ. Το σώμα του διογκώθηκε με τρόπο που δεν αναγνώριζε και η δύναμή του κυρίευσε γρήγορα τις ανησυχίες του. Η βαθιά ανάγκη για σύζευξη απλώς εξάτμισε κάθε αίσθηση τσιγκουνιάς.

Στερεωμένη με το παντελόνι του, τον άγγιξε κάτω από το τραπέζι και ένα μόνο φρύδι σήμαινε την ευχαρίστησή της. Χαλαρώνοντας το επάνω κουμπί του σακακιού της, έσκυψε προς τα εμπρός για να αποκαλύψει το στήθος της με μαύρη δαντέλα. Τον άφησε να τους πειράξει καθώς ερμήνευε τον ρόλο του με μια ψιθυριστή χροιά.

Οι ζωικές ορμές ξέσπασαν από αυτόν καθώς τα λόγια της δεν έπαιζαν πια ωραία. Ήταν άμεση και χοντροκομμένη, δεν υπήρχε αμφισημία, και το παρανοϊκό μυαλό του έπιανε κάθε λέξη. Τον κοίταξε στα μάτια. η υπνωτική τους ιδιότητα τον γοήτευσε εντελώς. - Το να ξεχάσει τη σκιερή φιγούρα που τους παρατηρούσε ήταν εύκολο, είχε μείνει σιωπηλός καθ' όλη τη διάρκεια.

Η συντριπτική ανάγκη για σεξουαλική ικανοποίηση υπερίσχυε κάθε αδεξιότητα. Στο μπαρ, αυτά τα λόγια εξήγησαν ότι γάμησε άντρες μπροστά στον άντρα της επειδή δεν ήταν σε θέση να την ικανοποιήσει. Αν αυτή ήταν η διευθέτησή τους, ένιωθε απόλυτα λογικό για τον Χάρι.

Ήθελε το σώμα της για τη δική του σεξουαλική απελευθέρωση, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Η ιδέα του κοινού προκάλεσε την οργή της λίμπιντο του μόνο σε ένα νέο εύφλεκτο μέγιστο. Τα γυμνά τους σώματα βοσκούσαν το ένα πάνω στο άλλο με καθορισμένο ρυθμό, κινούνταν συμβιωτικά σε μια μηχανική ανάγκη απελευθέρωσης.

Δεν υπήρχε κομψότητα, το εξάντλησαν πριν από ώρες. Πέρα από τα παράθυρα του τριάντα πέμπτου ορόφου, ήταν σκοτεινά τώρα και έστριψαν μαζί στο συνέδριο για τρίτη φορά. Ο Χάρι ένιωθε αχόρταγος και δυνατός. Το σώμα της λαξευμένο από ό,τι ήταν καλύτερο της γυναίκας τον παρακίνησε.

Το βαθύ στήθος της φούντωσε από το σώμα της σαν τους γοφούς της, κινούνταν δυνατά περισσότερο από ένα ταίρι για τη δύναμή του. Δύο φορές, απελευθέρωσε μια άφθονη πλημμύρα σπέρματος στον πρόθυμο κόλπο της. Δύο φορές κάλεσε τον άντρα της να το καθαρίσει. Δύο φορές, παρακολούθησε απαθής τον εκλεκτό σύζυγό της να κάνει το καθήκον του, ενώ η σύζυγός του αναζωογόνησε το ημι-πλαδαρό πέος του Χάρι.

Από πάνω του, ο Χάρι παρακολούθησε την έκφραση της ανημπόριας και ένιωσε τον πανικό της. Απολάμβανε την αντιπαράθεσή του με νωρίτερα όταν εκείνη τον έγδυσε και τον πέταξε στο κρεβάτι. Τώρα, ένιωθε την ευαλωτότητά της καθώς το πυρετωμένο κορμί της εργαζόταν από πάνω του.

Προωθούμενη από τα τονισμένα της πλευρά, το σώμα της σηκώθηκε και έπεσε. Σε έναν ταραχώδη ρυθμό, τα σώματά τους συγκρούστηκαν καθώς βιαστικοί στεναγμοί τρύπησαν τον αέρα. Χαλαρός και χωμένος βαθιά στην καυτή μυώδη τσέπη της, παρακολούθησε τα πρησμένα χείλη της να σφίγγονται γύρω του καθώς σηκωνόταν. Την μάζεψε σε μια στάση λωτού και εμπόδισε τις πυρετώδεις ανάσες της με μακροχρόνια παθιασμένα φιλιά. Οι πτυχές του γυναικείου κορμιού της πίεζαν επειγόντως το αθλητικό του πλαίσιο.

Όλες οι ερωτογενείς ζώνες της έμοιαζαν υπερβολικά ευαίσθητες και ο Χάρι τις εκμεταλλεύτηκε. Εξερεύνησε και τσίμπησε τα χείλη, το λαιμό, τα αυτιά και τους ώμους της. Ο Χάρι έσφιξε το γεμάτο στήθος της και εκείνη χύθηκε στο στόμα του ενώ εκείνος έπαιζε με τις σκληρυμένες θηλές της.

Προσγειώθηκε πιο δυνατά εναντίον του καθώς τα ξέφρενα χέρια της έσφιγγαν το σώμα του απελπισμένος για μόχλευση. Εκείνη στράφηκε πάνω του και καρφώθηκε πλήρως. Σφίγγοντας γύρω από το κρέας που είχε συλλάβει, αγωνίστηκε να συνεχίσει. Πυρετώδεις ανάσες που σφύριζαν καθώς τα στόματά τους σφίγγονταν μεταξύ τους, κόλλησε πάνω του καθώς τα κορμιά τους χτυπούσαν. Γλιστρώντας πάνω στο ηβικό κόκκαλό του, άλειψε τον υγρό αιδοίο της στη λαβή του αιχμαλωτισμένου άξονα του.

Τα ρηχά ροχαλητά επιταχύνθηκαν, η μεθυστική μυρωδιά του αρώματός της που ξεκλειδώθηκε από τα θερμαινόμενα σώματά τους τον προκάλεσε να της δώσει κι άλλα. Η τραμπάλα στακάτου του κορμιού της έβγαζε μισό κλάμα. Οι κινήσεις της έκαναν σπειροειδή κύκλους ολοένα και λιγόστευαν μέχρι που ζήτησε να έρθει να τον βρει. Εκείνη κορυφώθηκε απρόβλεπτα με την εντολή του.

Η σφιχτή σύλληψη του φύλου της πάλλονταν βάναυσα γύρω από την παγιδευμένη ράβδο του. Τίποτα δεν θα μείωνε τη θέρμη του και ό,τι κι αν προσπαθούσε, τίποτα δεν θα τον κυρίευε. Πάλεψε να πιάσει το κορμί της βρεγμένο από την προσπάθεια. Με άνοια ενέργεια, οι γοφοί της ακουμπούσαν το σώμα της χοντροκομμένα πάνω στο δικό του.

Αδυνατούσε αργά μπροστά στα μάτια του στην προσπάθειά της να τον κάνει να υποχωρήσει. Κοιτάζοντας τα μάτια της με βαριά βλέφαρα, κούνησε το κεφάλι του για να αρνηθεί τις εκκλήσεις της για το σπέρμα του. Έσπασε πάλι δυνατά, παλλώντας σφιχτά κύματα των μυών της προσπάθησε και απέτυχε να τον κάνει να υποχωρήσει. Ένιωθε κουτσαίνοντας και εκείνος προσάρμοσε το εύπλαστο σώμα της εύκολα. Έπιασε τη μακρινή τους αντανάκλαση στα ψηλά παράθυρα.

αυτό θα ήταν αυτό που είδε ο σύζυγός της. Γαμώντας τη σε κουτάλια, ο Χάρι του έδωσε την καλύτερη θέα στο σπίτι. Κρατώντας το πόδι της γυναίκας του ψηλά, ο σύζυγός της μπορούσε να δει πώς την έσκυψε πλήρως. Οι αργές, αβίαστα ωθήσεις θα έδιναν στον σύζυγό της μια επίδειξη γαμημένου.

Του σφύριξε για να τον παρακολουθήσει και άπλωσε το χέρι της. Με τον αντίχειρά της, κράτησε τα δύο μεσαία δάχτυλά της και σήκωσε τον δείκτη και το μικρό της δάχτυλο το σημάδι των κεράτων. Ο Χάρι της ψιθύρισε στο αυτί και εκείνη φώναξε για να πει στον άντρα της πόσο αριστοτεχνικά τη γάμησε. Το χειρότερο ακόμα, ο Χάρι βρήκε την κλειτορίδα της, ευαίσθητη και σκληρή.

Την έτριβε και τη γάμησε μέχρι που οι μύες της στρίμωξαν σε μια εξαγριωμένη κορύφωση. Γνωρίζοντας την αδυναμία της, ο Χάρι εκμεταλλεύτηκε ανελέητα το πολυοργασμικό σώμα της με τα δάχτυλά του, το στόμα και τον κόκορα του. Γεύτηκε υπέροχα, κάθε αναπνοή, στεναγμός και σπασμός τη δική του ανταμοιβή. Μονόψυχος και κορεσμένος από ευφορία, αγκάλιασε με εγκατάλειψη αυτή την ανακαλυφθείσα αίσθηση ελευθερίας.

Πετώντας την στην πλάτη της, πήρε θέση γονατιστή και την γάμησε άγρια. Κρατώντας σφιχτά το ένα της πόδι που κρατήθηκε ψηλά, έτριψε τη σκληρή κλειτορίδα της και απόλαυσε πώς έστριψε στο άγγιγμα του. Το σώμα της έτρεμε και το όμορφο πρόσωπό της συστράφηκε από έκσταση. Ο Χάρι κινήθηκε αμείλικτα καθώς το σώμα της πέταξε προς τα πάνω. Μέσα από τους γοφούς της μέχρι τους ώμους της, έσφιξε την πλάτη της και οι αναπνευστήρες της ηρέμησαν.

Παρακολούθησε τους τρόμους να κυματίζουν στο σώμα της καθώς ο όγκος των στεναγμών της αυξανόταν. Πιάνοντας σφιχτά αυτό το πόδι, δεν πρόσφερε διαφυγή καθώς εκείνη άφησε τα χέρια της έξω και έσφιξε τα σεντόνια. Ο κορμός της άκαμπτος και το στήθος της τεντωμένο σφιχτά, τα απέβαλε όλα με ορμή βίας. Ακουμπώντας τον, ο Χάρι τον πίεσε μέσα από το δυνατό κυματοειδές μασάζ του άξονα του. Αρνήθηκε την ανάγκη της να ξεμπερδέψει.

την γάμησε σε μια άλλη κορύφωση της σταδιοδρομίας που την έκανε να ουρλιάζει δυνατά για έλεος. Όχι ότι το έκανε, τοποθετώντας την σε ιεραποστολική θέση. την πόδισε με τα δυνατά του χέρια. Ρουφώντας σταθερά μια μακριά όρθια θηλή, σήκωσε τα πόδια της στον αέρα για να του δώσει τα πάντα μεταξύ τους. Οι γάμπες της ακουμπούσαν στους ώμους του κι εκείνος κουλουριάστηκε το σώμα της προς τα εμπρός.

Η γωνία δεν πρόσφερε τριβή και εκείνος της χτύπησε με σθένος. Στενίζοντας λάγνα, τα λόγια της ζητούσαν περισσότερα. Την υποχρέωσε πλήρως καθώς έσκαψε τα νύχια της στην πλάτη του. Κινούμενος σαν καθαρόαιμος, ο Χάρι την έβαλε με μια αγωνιώδη κραυγή. Το ξέφρενο χαστούκι των μπάλων του ενάντια στο τρελό φύλο της τράβηξε περισσότερους σπασμένους λυγμούς για αέρα.

Η κορύφωσή της αντηχούσε στους ζωγραφισμένους τοίχους και για πρώτη φορά, η βωμολοχία της χρωμάτισε τον αέρα. Τα χείλη τους πιέζονταν μεταξύ τους, οι γλώσσες μαστιγώθηκαν καθώς σφύριζε ο αέρας. Τη χειρίστηκε χοντροκομμένα, περιστρέφοντάς την στα γόνατά της για να την πάρει από πίσω χωρίς έλεος. Σουβλίζοντας τη δυνατά, τη σώπασε παρακαλώντας καθώς έσπρωχνε τα δάχτυλά του στο στόμα της. Πρόθυμα τα ρούφηξε, μια εικονική πράξη που μόνο τη ζωντάνεψε.

Σφίγγοντας το φύλο της σφιχτά γύρω του, πριόνισε σε εκείνο το σημείο. Το σώμα της συστράφηκε, το κεφάλι της ανασηκώθηκε, τραύλισε και έσκασε σε ουρλιαχτά προς τον δημιουργό της. Καταναλωμένος από αυτόν τον ακραίο πόθο, ο Χάρι ένιωσε δαιμονισμένος και ακολούθησε τις αυτόματες απαντήσεις του μυαλού του. Μάζευε τα μαλλιά της σε μια γροθιά, τράβηξε το κεφάλι της ψηλά και πίεσε το υπέροχο γυναικείο κότσο της κάνοντάς της να ουρλιάζει. Σφράγισε τη δική της μοίρα πιπιλίζοντας τα δάχτυλά του.

τα χρησιμοποίησε για να παραβιάσει τον κώλο της με ένα θορυβώδες τσιρίγμα. Γνωρίζοντας ότι είχε φύγει πολύ μακριά, ο Χάρι μύρισε όταν εκείνη το παρακάλεσε. Την έβαλε να το ξαναφωνάξει δυνατά, δεν θα υπήρχε ασάφεια για τον άντρα της τι ήθελε και πόσο.

Φτύνοντας δυνατά και άφθονα, ο Χάρι το άλειψε γύρω από την τρυπημένη τρύπα της. Χωρίς καμία ενσυναίσθηση, το αμβλύ τραύμα της ώθησής του νίκησε τον σφιχτό κόμπο των μυών. Εκείνη ούρλιαξε καθώς οι επαναλαμβανόμενες εύσωμες σπρωξιές του την έσφιγγαν εντελώς. Κολλώντας σε όλο του το μήκος, χρειαζόταν περισσότερη αγορά για να αντιμετωπίσει την τριβή.

Έσκυψε από πάνω της, την κράτησε γερά από τους ώμους της και τη λεηλάτησε από πίσω. Κάθε σπρώξιμο έστελνε έναν βαθύ παλμό στον πυρήνα του. Η ορμή της αίσθησης του ξεπέρασε τους μυς του και έκανε την οσφύ του να πιαστεί. Ακολούθησε μια έντονη ένταση και πλημμύρισε τους φουσκωμένους μύες του.

η εθιστική του ευχαρίστηση τον παρακίνησε. Τους είπε και στους δύο πού επρόκειτο να στείλει την ουσία του. Φωνάζοντας ανεξέλεγκτα, τον παρακάλεσε για αυτό. Αυτές οι τελευταίες ανεπίσημες ωθήσεις την έκαναν να κλαίει δυνατά στο αποκορύφωμα ξανά.

Μούγκρισε ως απάντηση στην έντονη δύναμή του καθώς υποχώρησε εντελώς. Σκαρφαλώνοντάς την μέχρι τη λαβή, της έβαλε βαριές λάγνες ζώνες βαθιά στα σπλάχνα της. αυτό ήταν δικό της να το κρατήσει. Το σώμα του δεν επιβράδυνε αμέσως.

έπεσε αβοήθητος ως σκλάβος στη δύναμή του. Ο εκκωφαντικός λευκός θόρυβος του ορμητικού αίματος μειώθηκε και μαζί του σωριάστηκε στο κρεβάτι. Χωρίς ανάσα και αδύναμος, απολάμβανε την πειθήνια ζεστασιά του να είναι τελείως κορεσμένος.

Με μια έκφραση χαρούμενης ικανοποίησης, τύλιξε το κορμί της πάνω από το δικό του και τον συνεχάρη για ένα υπέροχο γαμήλιο. - Υπό τον ήχο του πιτσιλίσματος των ελαστικών, ο Χάρι κοίταξε μέσα από το παράθυρο με τις σταγόνες της βροχής. Τα θολά φώτα του δρόμου στριφογύριζαν καθώς οι ομπρέλες έτρεχαν για χώρο στο πεζοδρόμιο. Ξαπλωμένος στο κάθισμά του, έκανε μια νοητική σημείωση στον εαυτό του. Βρείτε μια ηλικιωμένη γυναίκα να είναι το επόμενο στύψιμο του.

Προσαρμόζοντας λίγο το φθαρμένο σώμα του, ένιωσε τεράστια ικανοποίηση κοροϊδεύοντας τη γυναίκα ενός άλλου άντρα. Με τόλμη, έκανε ένα ντους στο εξαίσιο ρετιρέ διαμέρισμά τους για να ξεπλύνει το χάος από πάνω του. Για να αποδείξει ότι ήταν η τέλεια τσούλα, ενώθηκε μαζί του, χρησιμοποίησε το βελούδινο στόμα της για να τον πάρει δυνατά και του ρούφηξε το τελευταίο σπέρμα.

Γυρνώντας μια γωνία, θυμήθηκε με ζωηρή σαφήνεια πώς σήκωσε το βλέμμα της, τύλιξε τα χείλη της γύρω από τον άξονα του και τα κατάπιε όλα. Ολοκλήρωσε το βράδυ του κάθε τρύπα. Ζήτησε τον αριθμό του ανυπόμονα για επανάληψη σύντομα. Της το έδωσε και είπε ότι θα ήταν έτοιμος για εκείνη ανά πάσα στιγμή.

Έδωσε φιλοδώρημα στον οδηγό ταξί, κάτι σπάνιο, και πάλι αυτή ήταν μια ασυνήθιστη μέρα. Συχνά, έπαιζε παιχνίδια απολαμβάνοντας μια κρυφή ονειροπόληση. Έκανε στον εαυτό του μια ερώτηση «τι θα έκανες αν» καθώς έβλεπε τους ανθρώπους να περνούν.

Τώρα, το είχε κάνει και πέρασε τα όρια. Ανοίγοντας την πόρτα του, του άρεσε να βρίσκεται στην άλλη πλευρά και σκόπευε να μείνει εκεί. Το διαμέρισμά του ένιωθε κρύο και άδειο χωρίς ζωή και ψυχή. Παρατήρησε στον εαυτό του ότι έκανε λίγη προσπάθεια για να κάνει αυτό το μέρος ένα σπίτι.

Οι ζωγραφισμένοι τοίχοι του δεν έφεραν καμία τέχνη. ήταν κενά και άχρωμα. Το σαλόνι του δεν είχε ούτε μια βιβλιοθήκη γιατί πούλησε τη συλλογή του για να αγοράσει το διαμέρισμα. Ίσως αύριο, να αγοράσει μερικά ακόμα πράγματα.

Πράγματα που τον γοήτευσαν και έκαναν το διαμέρισμά του να μοιάζει λιγότερο με επαρχιακό ξενοδοχείο μεσαίας τιμής. Ανατρίχιασε, σίγουρα θα το έφτανε τώρα. Πίνοντας ένα νερό, ένιωθε αδύναμος και κουρασμένος καθώς η πείνα του πίεζε το στομάχι. Στο δρόμο του για να πάει για ψώνια για μπιχλιμπίδια αύριο, θα είχε ένα πλήρες αγγλικό πρωινό για να το αναπληρώσει.

Τελειωμένος με την πλύση του, κοίταξε το σάκο που ήταν κρεμασμένο στη γωνία της πόρτας του υπνοδωματίου του και αναρωτήθηκε για το περιεχόμενό του. Αναρωτήθηκε αν έπρεπε να διαβάσει περισσότερα από το βιβλίο ή να το πάει στη θυρίδα του. Ο πειρασμός συγκρούστηκε με την ανάγκη για πρακτικότητα. Πάλεψε μαζί του για μια στιγμή.

Τόσο κουρασμένος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μπορούσε να τα διαβάσει όλα σε μια συνεδρίαση. Το βιβλίο ήταν πολύ πολύτιμο για να το αφήσω εδώ. Σβήνοντας το φως, τράβηξε το απαλό πάπλωμα πάνω στο εξαντλημένο σώμα του. Τα μάτια του ένιωθαν βαριά και το σώμα του ανάλαφρο και ζεστό.

Απουσία, μισοκοιμισμένος, το μυαλό του στράφηκε στο κείμενο που διάβασε. θα διάβαζε περισσότερα αύριο. - Η καλή κυρία Peabody για όλη της την καλοσύνη δεν είναι παρά το χειρότερο είδος τσαρλατάνου.

Είναι κομψά ντυμένη, με φιλόξενη οικογένεια και ευγενικό σύζυγο. Δεν θα προσέλκυε τίποτε άλλο παρά τα πιο θερμά λόγια σύμφωνα με την ιδιότητά της ως δίκαιης και ευγενικής γυναίκας αυτής της ενορίας. Πώς η εμφάνιση μπορεί να είναι απατηλή όταν ξαπλώνει μαζί σου και κάνει απαιτήσεις που καμία κυρία της νύχτας δεν θα διασκέδαζε. Ως επιδέξιος κούκλος που έχω γνωρίσει ποτέ και οι γνώσεις μου ποικίλλουν πολύ.

Στην αρχή, τίποτα δεν μπορούσα να κάνω θα διέσωζε τις απαιτήσεις της και άσκησα πολύ τον εαυτό μου. Η κουνιά της έβρεχε συνεχώς για την προσοχή μου και με πήρε με μεγάλη ευκολία. Απαιτώντας την έκανα το γόνο μου φοράδα, δεν την απογοήτευσα και έβαλα τη σπίθα της ζωής στην κοιλιά της πολλές φορές. Με εξάντλησε με όλη την πονηριά κάθε κυρίας κακής φήμης μαζί.

Ο σύζυγός της είναι ένα σιωπηλό παθητικό πλάσμα, που κρύβεται στις σκιές για να παρακολουθήσει αυτή τη σαρκική γιορτή. Μας παρατήρησε καθώς φτιάχναμε το θηρίο με δύο πλάτες σε μια φρενίτιδα που ταιριάζει μόνο στα πιο βασικά ζώα. Πώς βόγκηξε όταν την έβγαλα με όση δύναμη μπορούσα να συγκεντρώσω. Ω, πόσο πήρα την εκδίκησή μου. Μάζεψα όλες μου τις δυνάμεις και την υπέκυψα.

Εκείνη κλαψούρισε άτονη και άψυχη κατά την προσταγή μου καθώς άσκουσα τους πόθους μου πάνω της. Η τελευταία μου πράξη της λεηλασίας της, έβαλα το καλάμι μου βαθιά στο πίσω μέρος της, ενώ εκείνη έφτυσε αισχρότητες που έδιωχναν τους δαίμονες από τα σώματά μας. Δεν θα σταματούσε μέχρι να απελευθερωθώ σε όλα της τα σαγηνευτικά στόμια.

Ικανοποιημένη από την ευχαρίστησή της, προσέβαλε τον πράο σύζυγό της το σώμα μου σε μια πράξη σεβασμού. Θα ξαπλώσω ξανά μαζί της σύντομα. Θα χρειαστεί να φάω εγκάρδια για να χτίσω τη δύναμή μου. Νιώθω αδύναμος και λίγο άρρωστος.

πήρε όλη μου τη ζωτικότητα προς το παρόν. The Cremorne, Κεφάλαιο XIV..

Παρόμοιες ιστορίες