Lady Victoria - Μέρος 1 Η γυναικεία ηλικία της μεγαλώνει

Βικτωριανοί Άγγλοι υπάλληλοι που πειθαρχούνται από τον Μπάτλερ, κ. Tannard…

🕑 29 λεπτά λεπτά Ξύλισμα Ιστορίες

LADY VICTORIA - PART 1 - H LADYSHIP HESE OF THE AGE STREET Η Lady Victoria περίμενε ανυπόμονα στο κομψό σαλόνι του αρχοντικού του πατέρα της, με απώλεια να καταλάβει τι πήρε τόσο πολύ καιρό φορτώνοντας τους μεγάλους κορμούς που περιείχαν την ντουλάπα της. Επιτέλους, ο Μπάτλερ έφτασε να της ενημερώσει ότι η μεταφορά της ήταν πλέον έτοιμη με την ευχαρίστησή της. Απάντησε με αγενή τρόπο, τον χλευάζοντας για την ανικανότητα του προσωπικού του και τον ακολούθησε στο σπηλαιώδες Hall of the House. Η μητέρα της ήταν εκεί για να διανύσει ένα «αγαπημένο» φιλί, ενώ ο πατέρας της έλειπε στην πρωτεύουσα για κάποιο είδος «νόμιμης επιχείρησης», της οποίας αρνήθηκε να πάρει κανένα ενδιαφέρον.

Το μεγάλο προσωπικό του Σώματος συγκεντρώθηκε έξω για να την κουνάει στο δρόμο της σε μια ψεύτικη επίδειξη θλίψης όταν φεύγει. Η Βικτώρια κατέβηκε προσεκτικά στα μεγάλα πέτρινα σκαλοπάτια. διασφαλίζοντας ότι τα πολλά στρώματα των μεσαίων μπλουζών της έτρεχαν προς την ίδια κατεύθυνση κάτω από το κομψό μεταξωτό της φόρεμα. Ο πονηρός ποδοσφαιριστής την έστησε και την έβαλε στον προπονητή καθώς έσκυψε χαμηλά για να αποφύγει να πιάσει το τεράστιο καπέλο της στην κορυφή της πόρτας.

Ήξερε ότι έδινε στον υπηρέτη μια ανεμπόδιστη θέα της άφθονης διάσπασής της που ξεσπά από την κορυφή του φορέματος της και του κοίταξε σαν να είχε μόλις σέρνεται κάτω από μια πέτρα. Με αυτήν τώρα κάθισε με ασφάλεια η παραγγελία δόθηκε και ο προπονητής έριξε τα άλογα προς τα εμπρός και κάτω από το μίλι περίπου, οδηγώντας στον κεντρικό δρόμο. Το προσωπικό του τεράστιου νοικοκυριού αναπνέει ανακούφιση.

Η Lady Victoria ήταν μια πολύ χαϊδεμένη γυναίκα, μια κοπέλα. εξάλλου είχε γιορτάσει τα δέκατα όγδοά της γενέθλια μόλις δύο μήνες πριν. Οι γονείς της της παρουσίασαν μια όμορφα κατασκευασμένη ασημένια βούρτσα μαλλιών με το όνομα και την ημερομηνία γέννησής της. Επίσης, ανακοίνωσαν την απόφασή τους να την στείλουν στο σχολείο που τελειώνει για να μάθουν για τα καλύτερα σημεία του να είσαι κυρία σε αντίθεση με το να γεννηθείς με τον τίτλο. Ο πατέρας της, ο Λόρδος Τζον ήταν ένας από τους πλουσιότερους άντρες της χώρας και μόλις είχε δημιουργηθεί ένας βαρόνος, μια τελευταία πινελιά μετά από μια τόσο ζαλιστική άνοδο της τύχης του.

Η νεαρή κοπέλα Βικτώρια αντιμετώπισε όλους κάτω από την περιφρόνηση και αυτό έπρεπε να μετριάσει εάν επρόκειτο να εισαχθεί στην υψηλή κοινωνία. Το Beddingfield Ladies College ήταν το καλύτερο στο είδος του προσφέροντας τα καλύτερα στις καλύτερες τέχνες για τον πλούσιο ντεμπούτο της Βικτώριας. Στεκόταν μεγαλοπρεπή μέσα σε τεράστιους χώρους, ένα πυργίσκο αρχοντικό με κομψές αναλογίες.

Ο προπονητής της Lady Victoria έφτασε με πλήρη τελετή και συνοδεύτηκε μέσα από τον Διευθυντή και τους δασκάλους που φασαρία παρακολουθούσαν κάθε ανάγκη της. Το διαμέρισμά της ήταν εξοπλισμένο με τα καλύτερα έπιπλα με κάθε δυνατή πολυτέλεια, πλήρης με μια γυναικεία υπηρέτρια για να βοηθήσει στην αποσυμπίεση των τεράστιων κορμών της. Αφού εγκαταστάθηκε, υπήρχε μια δεξίωση για να συναντηθούν οι άλλες νέες κυρίες μαζί με το εκπαιδευτικό προσωπικό με επικεφαλής τον διευθυντή Sir John Beddingfield. Η κυρία Βικτώρια ήταν γνωστή στις άλλες κυρίες της κοινωνίας της και γενικά δεν του άρεσε για τη βίαιη συμπεριφορά της. Ήταν μοναδικά γοητευτική με τον Sir John και υπεροπτική προς το διδακτικό προσωπικό.

Ο μπάτλερ του νοικοκυριού, ο κ. Tannard εκπροσώπησε το προσωπικό κάτω από τις σκάλες και ήταν ο τελευταίος που εισήχθη στη Lady Victoria που μόλις αναγνώρισε την ύπαρξή του και εγκατέλειψε την ομάδα σχεδόν αμέσως για να συνεχίσει τα καθήκοντά του. Ο κ. Tannard μπορεί να μην είναι κανείς πάνω από τις σκάλες, αλλά στον τομέα του φοβόταν κάθε μέλος του νοικοκυριού. Ένας ψηλός άντρας στα σαράντα του με μάτι για λεπτομέρεια κυβερνούσε τον κόκορα του με μια ράβδο σιδήρου και δυστυχώς κάθε μέλος του προσωπικού του, του οποίου τα πρότυπα έπεσαν κάτω από τις προσδοκίες του.

«Είναι μια κακιά νεαρή κοπέλα», είπε στον μάγειρα στο άθροισμα της νέας άφιξης. «Θα είναι πολύ δουλειά». Η Miriam ο μάγειρας σε ηλικία τριάντα ετών ήταν ο μεγαλύτερος του προσωπικού μετά τον εαυτό του και είχε παρόμοιες αξίες, θα μοιράζονταν επίσης τακτικά το κρεβάτι της. Σεβάστηκαν τη θέση του άλλου και ενέκρινε την αυστηρή του προσέγγιση.

«Οι καθηγητές θα την τακτοποιήσουν», προσέφερε. Κούνησε ελπιδοφόρα και πήγε για την επιχείρησή του. Το προσωπικό κάτω από τα σκαλοπάτια αριθμούσε επίσης έναν βοηθό του μάγειρα, μια απατηλή υπηρέτρια, ένα σαλόνι, τέσσερις γυναικείες υπηρέτριες όλες γυναίκες και τέλος το μόνο άλλο άνδρα, ένα περίεργο αγόρι που έφτασε. Ήταν ένα αναιδές παιδί που ονομάζεται Dick περίπου δεκαοκτώ χρονών και ήταν πολύ δημοφιλές μεταξύ των κοριτσιών «κάτω από τις σκάλες» που, με εξαίρεση τη Miriam ήταν περίπου δεκαεννέα. Την επόμενη μέρα επιβεβαίωσε την πρόβλεψη του Μπάτλερ.

«θα είναι πολύ δουλειά». Ένα πρόβλημα με μία από τις πόρτες του ντουλαπιού στο δωμάτιό της απαιτούσε την αποστολή του Dick χωρίς καθυστέρηση. Βρήκε στο δωμάτιο μια σκηνή χάους καθώς η υπηρέτρια της προσπάθησε να ξεκλειδώσει τους κορμούς με το Ladyship της να ασχολείται με κάθε λεπτομέρεια. Στη σύγχυση η ίδια η Lady Victoria χτύπησε στο γραφείο και αναστάτωσε το μικρό μπουκάλι του μελανιού, το περιεχόμενο του οποίου εμποτίστηκε ανεξίτηλα σε ένα κοντινό μεταξωτό μαντήλι. "Ηλίθιο, ανόητο κορίτσι", φώναξε στη Σάλι, την υπηρέτρια της.

"Κοίτα τι έχεις κάνει." Η Σάλι, κοίταξε τρομαγμένη και εντόπισε τη ζημιά για την οποία ήξερε ότι δεν είχε ρόλο, αλλά δεν μπόρεσε να υποστηρίξει, "Λυπάμαι, κυρία μου, θα το πάρω." Αποκοπή από μια πυρακτωμένη κυρία Βικτώρια, "Συγγνώμη, θα λυπάσαι, ηλίθια κοπέλα." Ο Ντικ, ο οποίος είχε παρακολουθήσει το περιστατικό, προσπάθησε να μεσολαβήσει, «Ζητώντας τη χάρη σου, κυρία μου, αλλά…» Και αυτός κόπηκε καθώς στρογγυλεύει πάνω του, τα μάτια της αναβοσβήνουν. «Πόσο τολμάς να μου μιλήσεις», οργίστηκε. "Αφήστε αυτό αμέσως, και οι δύο.

Ο Δάσκαλός σας θα το ακούσει. Έξω!" ζήτησε. Και οι δύο έφυγαν γρήγορα γνωρίζοντας ότι δεν είχαν ακούσει το τελευταίο. Η Lady Victoria κάθισε άκαμπτα στο τεράστιο σαλόνι καθώς μπήκε ο μπάτλερ. "Τηλεφώνησες για μένα, κυρία μου;" ρώτησε με ψαλιδισμένη φωνή.

«Ναι, Tannard, σίγουρα το έκανα», απευθύνεται στον αφέντη των υπαλλήλων σαν να ήταν μαθητής χωρίς να σέβεται το γεγονός ότι ήταν παρόμοιας ηλικίας με τον πατέρα της. "Το προσωπικό σου αφήνει πολλά να είναι επιθυμητά και σε αντικατοπτρίζει σε πολύ φτωχό φως, Κύριε", συνέχισε να περιγράφει το περιστατικό με τη Sally και τον Dick, "Θα λάβετε μέτρα στο μέλλον για να διασφαλίσετε ότι οι υπάλληλοι είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι για τα καθήκοντά τους. Καταλαβαίνεις?" Οι αμυχές ήταν στο πίσω μέρος του λαιμού του.

Ποτέ δεν είχε μιλήσει έτσι, και σίγουρα όχι από ένα δεκαοχτώ χρονών κορίτσι, ανεξάρτητα από την κοινωνική του θέση. "Φυσικά, κυρία μου", είπε με συγνώμη, κάνοντας μέσα, "Θα ασχοληθώ με το ζευγάρι τους πιο σοβαρά και θα σας στείλω την πιο έμπειρη υπηρέτρια μου." "Θα τα καταφέρεις καλά, Tannard," μύριζε αλαζονικά. "Δεν θα ανεχθώ τέτοια ανεπαρκή εξυπηρέτηση." «Ναι, κυρία μου», συμφώνησε επίσημα. «Μπορείς να φύγεις τώρα, Τάναρντ», τόνισε με ένα περιφρονητικό κύμα.

«Ευχαριστώ, κυρία μου», της είπε χαμηλό τόξο. Το τεράστιο πυρίμαχο τραπέζι βελανιδιάς ετοιμάστηκε για δείπνο στην αίθουσα του υπηρέτη, το προσωπικό του επάνω ορόφου και οι Κυρίες χαλαρώνουν μετά το γεύμα τους και ο κ. Tannard κάθισε στο κεφάλι του τραπεζιού του με τον μάγειρα στο άλλο άκρο. Οι άλλοι κάθισαν κατά σειρά προνομίων με τις γυναικείες υπηρέτριες σε κάθε πλευρά του, την υπηρέτρια σαλόνι και την απατηλή υπηρέτρια απέναντι από τον άλλο, τον βοηθό των μάγειρων και τον Ντικ. Όλα τα μέρη είχαν καθοριστεί εκτός από τον κ.

Tannard's που σήμαινε μόνο ένα πράγμα. μια τιμωρία επρόκειτο να λάβει χώρα πριν από το γεύμα. Κοίταξε τη Σάλι, «Έλα εδώ, κορίτσι», διέταξε. Η Σάλι σηκώθηκε από τον πάγκο και στάθηκε στο πλάι του. «Η κυρία Βικτώρια λέει ότι ήσασταν αγενής σε αυτήν, νεαρή κοπέλα, και ότι έβλαψες ένα πολύτιμο μαντήλι», κορόμηξε.

Το κορίτσι αναστάτωσε νευρικά προσπαθώντας να καλέσει μια απάντηση γνωρίζοντας ότι δεν θα έκανε καλό. "Εγώ…"… "Δεν μπορεί να υπάρξει δικαιολογία για τη συμπεριφορά σου", παρενέβη. Για άλλη μια φορά ο Ντικ προσπάθησε να μεσολαβήσει αλλά γρήγορα απογοητεύτηκε.

«Να είσαι ήσυχος, αγόρι», σήκωσε τη φωνή του, «Θα σου ασχοληθώ σύντομα». Κοίταξε πίσω τη Σάλι και είπε απλά, «λυγίστε πάνω από το γόνατό μου». Γνωρίζοντας ότι οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα οδηγούσε σε μια αυστηρότερη τιμωρία, η Σάλι έκοψε και υπακούει γρήγορα, βάζοντας τον εαυτό της πέρα ​​από την αγκαλιά του. Όλοι οι υπάλληλοι στο Beddingfields ήταν ελεύθεροι να φύγουν ανά πάσα στιγμή που επέλεξαν και ήξεραν ότι η συνέχιση της απασχόλησής τους υπόκειται στην αποδοχή οποιασδήποτε τιμωρίας που επέλεξε ο κύριος Tannard. Οι γυναικείες υπηρέτριες φορούν πολύ πιο ακριβό φόρεμα από το άλλο προσωπικό για να γίνουν πιο ευπαρουσίαστες στις κυρίες τους πάνω από τις σκάλες.

Ήταν απαλό μπλε με ντεκολτέ και στρίφωμα ακριβώς πάνω από τους αστραγάλους της και τελείωσε με μια μικρή λευκή ποδιά με μια ζώνη μέσης δεμένη σε μια κορδέλα γύρω από την πλάτη. Ο κ. Τάναρντ σήκωσε το στρίφωμα του φορέματος της για να αποκαλύψει δύο φούτερ, μαύρες μάλλινες κάλτσες και μαύρα παπούτσια. Ανεβαίνοντας τα μεσαίου μεγέθους πάνω από τις κάλτσες της, εκθέτοντας το χλωμό γυμνό πυθμένα της.

κορίτσια του σταθμού της δεν φορούσαν μπλουζάκια. Την κράτησε σφιχτά στο γόνατό της και έριξε γρήγορα το κάτω μέρος της, «TISSSH… TISSSH… TISSSH… TISSSH! " Γνωστοί ήχοι του σκληρού ανοιχτού χεριού του Μπάτλερ απέναντι από ένα τρυφερό κοριτσάκι που αντέδρασε γύρω από την τραπεζαρία. "TISSSH… TISSSH… TISSSH… TISSSH!" Η μικρή φιγούρα της Sally ήταν εντελώς τυλιγμένη πάνω από το γόνατο του κ. Tannards, με το ελεύθερο χέρι του σταθερά γύρω από τη μέση της, ενώ το άλλο χτύπησε κάθε κοκκινωπό μάγουλο στη σειρά.

Τα ψηλά φωνητικά της ακολούθησαν κάθε χτύπημα συνοδευόμενα από τα πόδια της Σάλι χορεύοντας στον αέρα. «TISSSH… TISSSH… TISSSH… TISSSH! Της έδωσε τουλάχιστον δώδεκα swats πριν την επιστρέψει στο κλάμα της. "Έλα εδώ, αγόρι." Με μακρύ πρόσωπο, ο Ντικ σηκώθηκε από το κάθισμά του και έφτασε στο κεφάλι του τραπεζιού καθώς ο κ. Τάναρντ σηκώθηκε από την καρέκλα του, "ξεκουμπώστε τα γλουτάκια μου και σκύψτε πάνω από το τραπέζι. Τα κορίτσια παρακολουθούσαν στενά καθώς ο Ντικ ξεκλειδώνει τα γλουτά του και γρήγορα έσκυψε σύμφωνα με τις παραγγελίες, ο κ.

Τάναρντ έσυρε το παντελόνι του αγοριού μέχρι τα γόνατά του και περπάτησε προς το μεγάλο κομμό, επιστρέφοντας με το κοντό, παχύ δερμάτινο ξυράφι του, «λαιμό», λαμπερό από χρόνια χρήση. Το «strop» ήταν ο πιο φοβισμένος από όλα τα χτυπητά του εργαλεία με κάθε εγκεφαλικό επεισόδιο να σφίγγει τον ατυχή πυθμένα με την ένταση ενός καυτού σιδήρου. "ΣΟΥΚΑΚΙ… ΣΟΥΚΚ… ΣΟΥΚΚ… ΣΟΥΚΚ!" Ο μπάτλερ δερμάτιζε τον γυμνό πυθμένα του Ντικ με το φοβερό λουρί χρησιμοποιώντας μακρά ισχυρά κτυπήματα, φέρνοντας το παπάκι στα δάχτυλα του ποδιού, κάθε μαστίγιο συνοδευόταν με χαμηλό γκρίνι. «ΣΟΥΚΑΚΙ… ΣΟΥΚΑΚΙ… ΣΟΥΚΚ… ΔΙΑΚΟΠΗ! " τα γρυλίσματα του μετατράπηκαν σε ουρλιαχτά. "ΣΟΥΚΑΚΙ… ΣΟΥΚΚ… ΣΟΥΚΚ… ΣΟΥΚΚ!" Στο δωδέκατο εγκεφαλικό επεισόδιο, ο Ντικ πήδηξε στα πόδια του, κρατώντας το φλεγόμενο δέρμα του, προτού συνειδητοποιήσει την πλήρη μετωπική του έκθεση στα κορίτσια και γρήγορα έσκυψε πίσω από το τραπέζι.

Ο κ. Τάναρντ τον φουσκώθηκε με δώδεκα ακόμη πριν τελειώσει μαζί του. Το κόκκινο του πρόσωπο με αμηχανία καθώς προσπαθούσε απεγνωσμένα να κρύψει τον ημι-όρθιο κόκορα του από τα αδιάκριτα μάτια των κοριτσιών, καθώς σήκωσε το παντελόνι του, χαλαρώνοντάς τα απαλά πάνω από την καμένη πίσω πλευρά του. Δεν χρειάζεται να ήταν τόσο διστακτικός, ο Ντικ σίγουρα έζησε μέχρι το όνομά του να είναι πολύ «καλά προικισμένος», τα μισά κορίτσια εκεί είχαν ήδη «εξυπηρετηθεί» από αυτόν και δεν θα ήταν πολύ καιρό να ελπίζουν οι άλλοι να δοκιμάσουν τα προϊόντα του για τον εαυτό τους.

Τα κορίτσια αντιστάθηκαν σε οποιαδήποτε απόπειρα να γλιστρήσουν ή να γελάσουν επειδή φοβόταν να είναι η επόμενη στο γόνατο του κ. Tannard. Η Miriam έβαλε τον Μπάτλερ και σερβίρεται δείπνο. Η Λούσι αντικατέστησε τη Σάλι ως υπηρέτρια της Lady Victoria.

Θεωρήθηκε ως η καλύτερη υπηρέτρια του νοικοκυριού και λίγο «καλαίσθητα δύο παπούτσια» που δεν έβαλε ποτέ λάθος πόδι, αλλά μέσα σε λίγες μέρες ο κ. Tannard είχε την υποχρέωση να την πειθαρχήσει για τη «στάση» της απέναντι στην Lady Victoria. Η Λούσι επικαλέστηκε την αθωότητά της, "Κύριε, δεν το είπα ποτέ τίμια." «Λέτε ότι η κυρία Βικτώρια λέει ψέματα», αντέδρασε. Η Λούσι ήξερε ότι δεν είχε κανένα επιχείρημα.

«Όχι, κύριε», φώναξε. "Μία ακόμη κακή αναφορά του κοριτσιού μου, και θα σε βάλω στο γόνατό μου για ένα καλό χτύπημα. Καταλαβαίνεις;" «Ναι, κύριε», απάντησε με αντίθεση. Το στομάχι της γύρισε, δεν είχε ξυλοκοπηθεί ποτέ από κανέναν. Αλλά ήξερε ότι ήταν μόνο θέμα χρόνου προτού να διαμαρτυρηθεί ξανά η κυρία της.

Στην πραγματικότητα ήταν τρεις εβδομάδες αργότερα όταν κλήθηκε στο πλευρό του κ. Tannard λίγο πριν το δείπνο. «Είμαι πολύ απογοητευμένος για σένα Λούσι», είπε με σοβαρή φωνή. "Η κυρία Βικτώρια μου έστειλε πάλι σήμερα για να με ενημερώσει για την αηδία σου.

Τι έχεις να πεις;" Τώρα η Λούσι τρέφτηκε σταματημένη για να υπερασπιστεί τον εαυτό της, «Δεν ξέρω, κύριε». Κοίταξε κάτω στην αγκαλιά του γνωρίζοντας ότι σύντομα θα ξαπλώσει πάνω του. "Π. Παρακαλώ Κύριε, δεν θυμάμαι να της προσφέρω κανένα αδίκημα", μια γέλα γέμισε το λαιμό της. «Ξέρεις τι θα συμβεί στη συνέχεια, νεαρή κοπέλα», είπε με σαφήνεια.

Η σκέψη ότι τον έβγαινε μπροστά από τους άλλους έκανε το παντελόνι της σαν να είχε τρέξει δύο σκάλες. "Π. Παρακαλώ, κύριε. Σας ικετεύω, δεν έκανα τίποτα.

Π. Παρακαλώ, παρακαλώ μην με χτυπήσετε, κύριε", παρακάλεσε ανάσα. Χωρίς κανένα σημάδι συμπάθειας για το κορίτσι, ο κ. Tannard κινήθηκε προς την αγκαλιά του, «πάνω από το γόνατό μου», διέταξε.

Παραιτήθηκε από τη μοίρα της, η Λούσι έπεσε στο φαρδύ μηρό του και έσκυψε προς τα εμπρός στο γόνατό του με τα χέρια τεντωμένα μπροστά της. Ένιωσε ότι τα μακριά μαλλιά της έπεφταν προς το πάτωμα εν μέρει συγκρατημένα από το πλεκτό λινό καπάκι που καρφώθηκε στη μέση του κεφαλιού της. Ο κ. Tannard σήκωσε τις φούστες της ψηλά πάνω από την πλάτη, αποκαλύπτοντας τα μαύρα γυναικεία πόδια και το χλωμό ροζ κάτω μέρος της και την έδεσε σταθερά στο γόνατό της για το πρώτο χτύπημα της ζωής της. «TISSSH… TISSSH… TISSSH… TISSSH! Το ισχυρό χέρι του χτύπησε κάθε μάγουλο με τη σειρά του καθώς κούνησε και τράβηξε στην αγκαλιά του, ο κόκορας του μεγάλωνε κάτω από αυτήν καθώς επικεντρώθηκε στο μαυρίσματος του παρθένου πυθμένα της.

«TISSSH… TISSSH… TISSSH… TISSSH! Τα λικέρ της Λούσι ήταν μουσική στα αυτιά του καθώς τραγούδησε μια μελωδία που δεν είχε ποτέ να τραγουδήσει πριν, τα πόδια της χορεύουν εγκαίρως στο χέρι του. «TISSSH… TISSSH… TISSSH… TISSSH! Ένιωσε ότι αρκετές ντουλάπες αρκούσαν για πρώτη φορά στο γόνατό της και την άφησε να επιστρέψει στο κάθισμά της, λειαίνοντας τις φούστες της και τρίβοντας το κάτω μέρος της ταυτόχρονα. Ο Κουκ έβαλε τη θέση του και σερβίρεται δείπνο. Το όνομα της Lady Victoria έγινε συνώνυμο με ένα χτύπημα και το προσωπικό του νοικοκυριού περπατούσε φοβισμένος.

Μόνο η Miriam, ο μάγειρας φάνηκε να ξεφεύγει από τα παράπονά της. Ήταν ένα ανοιχτό μυστικό κάτω από τις σκάλες ότι ο κύριος Tannard και ο μάγειρας ήταν κάτι περισσότερο από φίλοι και είχε δει περισσότερες από μία φορές να φεύγει από το δωμάτιο του Miriam στη μέση της νύχτας. Ειδικά αφού είχε χτυπήσει ένα από τα κορίτσια.

Η Πένυ, η υπηρέτρια του επάνω ορόφου, κούνησε στη γωνία του υπέροχου σαλόνι σαν ένα φοβισμένο κουνέλι όταν μπήκε ο κ. Τάναρντ, καλεσμένος από το τράβηγμα στο τζάκι. "Στείλατε για μένα, κυρίες μου", είπε κατά την άφιξή του, δίνοντας ένα υποτιμητικό τόξο στις τέσσερις κυρίες που κάθονταν.

«Σίγουρα το έκανα», ξεκίνησε η Lady Victoria στραμμένη προς την Penny, «αυτός ο αχινός υποτίθεται ότι καθαρίζει το δωμάτιο, έτσι δεν είναι;» Ο Τάναρντ συμφώνησε, "φυσικά, κυρία μου." Η κυρία Βικτώρια συνέχισε, "Τότε πώς, κύριε, το εξηγείτε αυτό;" σκουπίζοντας το χέρι της στο πιάνο, του έδειξε ένα λευκό γάντι λερωμένο με σκόνη. «Ελάτε εδώ, κορίτσι», διέταξε, η Πένυ υπακούει αμέσως, πέρασε το δωμάτιο από την πλευρά του και έκρυψε μια ευγενική κουρτσί. "Μπορείς να μου το εξηγήσεις αυτό;" Προσπάθησε να βρει τα λόγια της, «ικετεύοντας τη συγχώρεσή σας, κύριε. Εγώ… αργά ξεκίνησα σήμερα το πρωί, κύριε.

Εγώ… θα το τελειώσω αύριο, κύριε. Ειλικρινά. "Εκείνος έκπληκτος με τη χωλότητα της δικαιολογίας της, γνωρίζοντας ότι δεν θα ήταν αποδεκτή." Κάτω, νεαρή κοπέλα, "έδειξε προς την πόρτα," Θα σας ασχοληθώ με το καθιστικό μου. "" Όχι, αυτό δεν θα κάνε, "είπε η Lady Victoria." Θα την τιμωρήσει εδώ Τώρα! "Και αυτός και η Πένυ φαινόταν σοκαρισμένοι." Δεν νομίζω ότι θα ήταν κατάλληλο, κυρία μου, "απάντησε ο Τάνναρντ." Επιμένουμε σε αυτό, κύριε. Δεν είναι, κυρίες; "Ο Τάνναρντ κοίταξε τους άλλους.

Προφανώς η κυρία Βικτώρια ήταν η αρχηγός, η κυρία Σιμόν και η κυρία Σάρλοτ ήταν πάντα ήσυχα αλλά κούνησαν τη συμφωνία τους, ενώ η κυρία Σάρα μίλησε για τον εαυτό της," Ναι Τάναρντ, ας δούμε πώς θα τα πειθαρχήσετε ανόητα κορίτσια. "Ο Μπάτλερ προσπάθησε να ελέγξει την κατάσταση," Κυρίες μου ", είπε απαλά," θα έβρισκες ότι η τιμωρία μου για αυτό το κορίτσι είναι πολύ δυσάρεστη. Αυτό είναι καλύτερα αριστερά μέχρι κάτω από τις σκάλες, καθώς δεν θα ήθελα να σας στενοχωρήσω περισσότερο. "Η αντίθετη Πένυ στάθηκε δίπλα στο πιάνο με τα χέρια της να κλείνουν μπροστά της, γνωρίζοντας ότι θα τιμωρηθεί σοβαρά από τον κ. Tannard και ελπίζω ότι θα ήταν κάτι τέτοιο.

στο Hall Servants μπροστά στο δικό της είδος. Η Lady Victoria δεν είχε κανένα από αυτά. "Ανόητη, Tannard.

Επιμένουμε να τιμωρήσετε το κορίτσι εδώ και τώρα, μπροστά μας. "Στη συνέχεια, πρόσθεσε στην έκπληξη του Tannard," έχουμε ακούσει για τα χτυπήματα που δίνετε σε αυτά τα κορίτσια, είμαστε εδώ για να μάθουμε τους τρόπους του κόσμου, κύριε, έτσι συνεχίστε. "Με αυτό επέστρεψε στο κάθισμά της για να το παρακολουθήσει." Αν επιμένετε, Κυρίες μου ", απάντησε, ρίχνοντας πίσω τις μακριές παλτές του και κάθισε στο σκαμνί πιάνου. Το χέρι της Πένυ και την τράβηξε σε αυτόν, γέρνοντας την πάνω από το γόνατό του.

Το δωμάτιο ήταν σιωπηλό, εκτός από το να πέφτει η Πένυ, καθώς ξαπλωμένη στα πόδια του περιμένοντας την τιμωρία. Η Τάνναρντ έφτασε κάτω για να βρει το στρίφωμα των κοριτσιών φούστες και σήκωσε με έμπειρο τρόπο τόσο τη φούστα όσο και τα φούστα στα πόδια και το κάτω μέρος της και ψηλά πάνω από την πλάτη. Οι γυναίκες κυριάρχησαν στην απλότητα των εσώρουχων του κοριτσιού, γυμνά από τη μέση προς τα κάτω, εκτός από τις μάλλινες κάλτσες και τα παπούτσια της. Ο Τάνναρντ σηκώθηκε ψηλά το χέρι του και χτύπησε το χέρι του σκληρά στον γυμνό πυθμένα της, το τραγανό «TISSSH» ακολουθούμενο από ψηλό καθώς το χέρι του βρήκε το άλλο μάγουλό της. …… Εφαρμόζει δύο μάχες σε κάθε μάγουλο με τη σειρά, φέρνοντας τα πόδια της κλωτσιά ψηλά στον αέρα.

…… Ο Τάνναρντ κοίταξε τις τέσσερις κυρίαρχες κυρίες μπροστά του, κάθονταν πρωταρχικά στο φινίρισμα τους και γοητεύτηκαν εντελώς από το στριμωγμένο, κλωτσούμενο κοριτσάκι απλωμένο στην αγκαλιά του. … της έδωσε δώδεκα ξυλοδαρμούς και ξεκίνησε από το γόνατό του πίσω στα πόδια της, οι φούστες της πέφτουν πίσω στα πόδια της, το πρόσωπό της τρέφεται από χτύπημα και το κεφάλι της έσκυψε με ντροπιασμένη υποταγή. «Κάτω μαζί σου, κορίτσι μου», την έριξε έξυπνα στο κάθισμα της φούστας της, «γρήγορα, και περίμενε με έξω από την πόρτα μου». Γύρισε για λίγο, του έδωσε ένα κουρτσί και έφυγε. Ο Τάνναρντ σηκώθηκε από το σκαμνί και εξομάλυνε το μπροστινό μέρος του παντελονιού του.

"Θα είναι αυτό μόνο, Κυρίες μου", οι γυναίκες κάθονταν σιωπηλές, παίρνοντας ακόμα αυτό που είχαν δει. Έδωσε ένα τόξο και ακολούθησε την Πένυ έξω από το δωμάτιο. Περίμενε συλλογισμένος έξω από την πόρτα του. Όταν έφτασε την οδήγησε. "Δώσε μου έναν λόγο για τον οποίο δεν πρέπει να πάρω το" strop "μου στην κρυψώνα σου και να σε αντικαταστήσω ως Parlor Maid κορίτσι μου;" Και χωρίς να περιμένουμε την απάντηση, "Η Ruby περιμένει απλώς την ευκαιρία να δουλέψει πάνω από τις σκάλες.

Ίσως να είσαι καλύτερα τοποθετημένος στο scullery όπου ο Cook μπορεί να σε παρακολουθεί." "Σε παρακαλώ, κύριε", ζήτησε η Πένυ, απελπισμένη να αποφύγει το μαυρίσματος από το φοβερό «strop». Το είχε λάβει μια φορά πριν, ξαπλωμένο ανάσκελα στο μεγάλο δρύινο τραπέζι με τα πόδια της ψηλά στον αέρα και τις φούστες της σε μια λακκούβα γύρω από τη μέση της. Το κάτω μέρος της εκτέθηκε πλήρως μαζί με όλα τα άλλα καθώς του έβαλε το τρομακτικό δέρμα απέναντί ​​της. "Εγώ… θα δουλέψω πολύ πιο σκληρά στο μέλλον, κύριε." Βγήκε μπροστά και γονατίστηκε μπροστά του, παρακαλώ, "Σε παρακαλώ, επιτρέψτε μου να το κάνω, κύριε." «Γρήγορα, κορίτσι», είπε βάζοντας το χέρι του στο πίσω μέρος του κεφαλιού της.

Έβγαλε τα κουμπιά του και έβγαλε το μικρό της χέρι μέσα στο παντελόνι του, τραβώντας τη στύση του. Η Πένυ κοίταξε προς τα πάνω για άδεια πριν γλιστρήσει τα χείλη της πάνω από τον άξονα του και βυθίστηκε βαθιά μέσα στο στόμα της, το κεφάλι της βρισκόταν μπρος-πίσω με απαλό ρυθμό. Το όραμα του χεριού του να σπρώχνει τον νεαρό κώλο του κοριτσιού έστειλε το ζεστό υγρό του να φτύσει σε όλο το πρόσωπο και τα μαλλιά της σε δύο ταχεία τραύματα από τις σφιχτές μπάλες. «Μπορείς να μείνεις στον επάνω όροφο για τώρα», αναπνέει. "Οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα από εσάς, το κορίτσι μου και εγώ θα μαυρίσουμε την κρυψώνα σας με το" strop "μου.

Πηγαίνετε και καθαρίστε τον εαυτό σας και επιστρέψτε στη δουλειά." «Ναι, κύριε, ευχαριστώ, κύριε», φώναξε, κουρσάρεσε και έφυγε από το δωμάτιο. Τα πράγματα φαινόταν πολύ ήσυχα στο νοικοκυριό για περίπου μια εβδομάδα, όταν ο Μπάτλερ κλήθηκε στο γραφείο του Διευθυντή. Κατά την άφιξή του, βρήκε τον Διευθυντή πίσω από το τεράστιο γραφείο του δίπλα του ήταν η Lady Victoria και μπροστά τους και οι δύο, στάθηκε ένας από τους δασκάλους, ο Gwendolyn Gray. Κρατούσε ένα βιβλίο μπροστά της και προφανώς είχε κλαίει και σε κάποια αγωνία. Μια μορφωμένη νεαρή κοπέλα περίπου είκοσι δύο από μια οικογένεια μεσαίας τάξης στάθηκε όρθια με τους ώμους πίσω.

Φορούσε ένα αρκετά ακριβό σκούρο πράσινο φόρεμα με πλήρη φούστα, με το κάτω μέρος να τονίζεται από μια μικρή «φασαρία», τη μόδα της ημέρας. Μια φαρδιά ζώνη περικύκλωσε τη στενή μέση της και μια σειρά από μικρά κουμπιά έτρεχε από εκεί στον μακρύ λαιμό της. Το όμορφο δάκρυ πρόσωπό της ήταν πλαισιωμένο με κοράκια μαύρα μαλλιά που σκουπίστηκαν σε «κουλούρι» στο πίσω μέρος του κεφαλιού της. "Αχ, Τάνναρντ", είπε ο Διευθυντής, "Φαίνεται να έχουμε δίλημμα." «Χωρίς δίλημμα καθόλου ηγεσία», είπε η κυρία Βικτώρια με υπεροπτικό τρόπο, «η κυρία Γκρίζα έκλεψε ένα πολύτιμο βιβλίο που μου έδωσε ο πατέρας μου». "Κύριε, ορκίζομαι ότι δεν έκανα κάτι τέτοιο", έκλαιγε η κυρία Γκρί, ψάχνοντας για κάποιο σημάδι πίστης από τον Διευθυντή, "η κυρία Βικτώρια μου δανείστηκε το βιβλίο για όσο διάστημα χρειαζόμουν για να το διαβάσω πλήρως." Η κυρία Βικτώρια μύρισε αεροπορικώς, «ανοησία.

Δεν έκανα κάτι τέτοιο». Ο Διευθυντής κοίταξε σοβαρά τη Μις Γκρέι, "Αν έρθω σε επαφή με τους δικαστές, σίγουρα θα σε πάρουν υπό κράτηση και δεν θα έχω άλλη εναλλακτική λύση παρά να σε απολύσω αμέσως από αυτό το σπίτι. Εάν κριθείς ένοχος, θα σου δοθεί σχεδόν σίγουρα είκοσι μαστίγια έστειλε πίσω στον πατέρα σου.

" Η κυρία Γκρέι ήταν άσχημη, "Σε παρακαλώ, κύριε, το άγχος θα σκότωνε τον πατέρα μου. Όπως γνωρίζετε, είναι ένας πολύ σεβαστός άνθρωπος της εκκλησίας. Σας παρακαλώ, κύριε, δεν θα έκλεψα ποτέ τίποτα." Ήταν στο σημείο της κατάρρευσης. Ήταν προφανές στον Tannard ότι η Lady Victoria έπαιζε τα παιχνίδια της.

Για αυτήν, οι δάσκαλοι ήταν δοξασμένοι υπηρέτες και της έδειχναν άθλημα. Προσπάθησε να μιλήσει για την υπεράσπιση της κυρίας Γκρέι, «Εάν πράγματι η κυρία Γκρίζα έκλεψε το βιβλίο, ή απλώς παρεξήγησε την κυρία της, δεν θα ήταν δυνατόν να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα μόνοι μας;» Ο Διευθυντής ήταν συλλογισμένος για μια στιγμή, "Αυτό θα ήταν προτιμότερο. Θα ήταν αυτή η λύση για εσάς, κυρία Βικτώρια;" Η Miss Grey στάθηκε ακίνητη φοβισμένη να κάνει οποιοδήποτε ήχο που μπορεί να κάνει την Lady Victoria να επιλέξει τη συμμετοχή των Justices.

Η κυρία Βικτώρια σκέφτηκε βαθιά έως ότου ήρθε στα χείλη της ένα χαμογελαστό χαμόγελο. «Ναι», είπε στην ανακούφιση όλων στο δωμάτιο. "Νομίζω ότι θα μπορούσε να υπάρξει λύση.

Τάνναρντ", πρότεινε, "πρέπει να πάρετε τη κυρία Γκρίζα και να την τιμωρήσετε όπως θα κάνατε σε μια από τις υπηρέτριές σας. Αυτό θα εξασφάλιζε την καλή της συμπεριφορά στο μέλλον." Ο Μπάτλερ έκπληκτος από την πρόταση υποστήριξε την πρόταση. "Η κυρία σας, η κυρία Γκρίζα δεν είναι ένας από τους υπηρέτες μου, είναι μια αξιοσέβαστη κυρία σε αυτό το νοικοκυριό.

Δεν είναι το μέρος μου για να την τιμωρήσω." «Στη συνέχεια, ενημερώστε τους δικαστές», η κυρία Βικτώρια σφύρισε ασταμάτητα. Η κυρία Γκρέι ξαφνικά ζωντανεύει και γύρισε στον κ. Τάναρντ. "Κύριε, θα ήταν προτιμότερο να με τιμωρήσεις από τους δικαστές να με πάρουν μακριά.

Σας παρακαλώ να μου δώσετε οποιαδήποτε τιμωρία θεωρείτε κατάλληλη. Θα έχω ακόμα τη θέση μου σε αυτό το σπίτι, κύριε", πρόσθεσε στρέφοντας προς τον διευθυντή . Με τη σειρά του κοίταξε τη Λαίδη Βικτώρια, «Ω, πολύ καλά», συμφώνησε, «την πήγαινε κάτω από τις σκάλες, τον Τάνναρντ, και την χτύπησε δυνατά. Δεν θα ειπωθούν πια για το θέμα». Καθώς ετοιμαζόταν να φύγει από το δωμάτιο, ο Διευθυντής στάθηκε και υποκλίθηκε μαζί με τον Tannard, η Miss Grey έδωσε χαμηλό curtsey.

«Καλύτερα να πάρετε τη Miss Gray στα δωμάτιά σας, τον Tannard και να την παραδώσετε αμέσως», είπε ο διευθυντής. Ο Τάναρντ οδήγησε τη Μις Γκρί από το δωμάτιο και κάτω από τις στενές σκάλες στον κόσμο. Δεν είχε βρεθεί ποτέ κάτω από τις σκάλες. οι δάσκαλοι πάντα γευματίζουν και διασκεδάζουν δίπλα στις Κυρίες πάνω από τις σκάλες. «Εγώ δεν έκλεψα ποτέ αυτό το βιβλίο», είπε η κυρία Γκρι.

"Είμαι σίγουρος ότι δεν το έκανε, κυρία. Η κυρία Βικτώρια είναι μια πολύ απαίσια νεαρή κοπέλα, αλλά και πολύ ισχυρή. Οι εντολές μου είναι να σε χτυπήσουν με ακρίβεια. ταιριάζει στην ανατροφή σας, με την παντόφλα μου και όχι με το χέρι μου.

" "Όποια και αν είναι η τιμωρία που μου δίνετε, κύριε, θα είναι ελαφριά σε σύγκριση με αυτό που θα ήταν αν δεν μιλήσατε για μένα." Συνέχισαν κατά μήκος του σκοτεινού περάσματος με τα αυτιά του γεμάτα με το χτύπημα των τραγανών μελισσών της και τα τακούνια της παπούτσια κροτ, κλαμπ, κροσσώντας στο πλακάκι του δαπέδου. Στη Βικτωριανή Αγγλία, ένα γυμνό χέρι άντρας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο στο κάτω μέρος ενός κοινού κοριτσιού. Τα κορίτσια με υψηλότερη φυλή χτυπήθηκαν χρησιμοποιώντας βελούδινο γάντι, βούρτσα μαλλιών ή με παντόφλα, συνήθως με μαλακό σόλα, όπως παπούτσι μπαλέτου, για να αποφευχθούν τυχόν μώλωπες.

Η Τάνναρντ θα χρησιμοποιούσε τη δερμάτινη παντόφλα του, και σίγουρα θα την ένιωθε και η απόδειξη της τιμωρίας της θα ήταν ξεκάθαρη. Αυτή η όμορφη νεαρή κοπέλα θα σηκώνει σύντομα τις φούστες της για αυτόν, αλλά σχεδόν σίγουρα θα χρειαστεί να τις σηκώσει ξανά ώστε η Lady Victoria να επιθεωρήσει τα έργα του. Έφτασαν στο δωμάτιό του και την έβαλε στον ιδιωτικό του θύλακα. Ένα αρκετά μεγάλο δωμάτιο καλά φωτισμένο με ένα μικρό γραφείο στο κέντρο και ένα ιδιωτικό τραπέζι με τέσσερις καρέκλες και μια πολυθρόνα δίπλα στο τζάκι, όπου μια μικρή φωτιά κράτησε το δωμάτιο σε μια άνετη θερμοκρασία. Η κυρία Γκρέι κοίταξε γύρω από το δωμάτιο, "Πού θα με έχεις, κύριε;" Ο Τάναρντ τράβηξε την ανθεκτική καρέκλα του πίσω από το γραφείο του, "Θα λυγίσει πάνω από αυτό και θα τοποθετήσετε τα χέρια σας στο κάθισμα, κυρία", είπε.

Παρατηρώντας τη ραμμένη φασαρία που απλώθηκε στην πίσω πλευρά της, πρόσθεσε, "θα με βοηθούσε πολύ η κυρία Γκρι αν θέλατε να αφαιρέσετε το φόρεμά σας. Χωρίς διαμαρτυρία η νεαρή γυναίκα, παραιτήθηκε από την κατάστασή της, ξεπέρασε την φαρδιά ζώνη και, ξεκινώντας από το λαιμό, τα μικρά δάχτυλά της άρχισαν να αποσυνδέουν τα πολλά κουμπιά. Γύρισε τα χέρια της από το μπούστο και τράβηξε τη φούστα από τη μέση της και βγήκε από αυτό, βάζοντας το φόρεμά της προσεκτικά στο γραφείο του. Η Τάνναρντ παρατήρησε τη νεαρή γυναίκα που στεκόταν μπροστά του με το κεφάλι της κεκλιμένο και τα χέρια της ενωμένα μπροστά της σε κλασική στάση «άτακτου κοριτσιού». Η μικρή λεπτή φιγούρα της έτρεχε κάτω από τα τραγανά λευκά λινά κάτω μέρος του κορμού και τα μεσοφόρια και τα δύο στολίζουν με λεπτό κέντημα, πιθανότατα φτιαγμένο από το χέρι της.

Το πλήρες στήθος της τεντώθηκε πάνω στο σφιχτό μπούστο της, κάνοντας τον κόκορα του άκαμπτο με την επιθυμία για αυτήν την όμορφη νεαρή κοπέλα. Ήταν αδύνατο γι 'αυτόν να κρύψει την τεράστια έξοδο στο σφιχτό παντελόνι του. Σε όλη του τη ζωή ως Μπάτλερ δεν είχε πειθαρχίσει ποτέ μια γυναίκα αναπαραγωγής ή εκλεπτυσμού, μόνο τα κορίτσια υπηρέτρια που ήταν υπό την ευθύνη του.

Η Μις Γκρίζα παρακολουθούσε καθώς ο Μπάτλερ μετακόμισε στο τζάκι και πήρε μια από τις δερμάτινες παντόφλες του να ζεσταίνει δίπλα της και να καταπιεί σκληρά στο τεράστιο μέγεθος της, σφίγγοντας τα δάχτυλά της σφιχτά μαζί σε αυτό που θα έμενε. Αυτό που δεν μπορούσε να γνωρίζει η Tannard ήταν ότι πραγματικά ήξερε τι να περιμένει, ο πατέρας της, ένας άντρας του υφάσματος, ήταν αυστηρός στην ανατροφή της. Το παραμικρό λάθος ή η αποτυχία να ξεχωρίσει στην εκπαίδευσή της θα είχε ως αποτέλεσμα να ξοδεψει το χρόνο της με τον πατέρα της στη μελέτη του είτε κάμψε το γόνατό του είτε καθώς γερνούσε, το γραφείο του, το κάτω μέρος της έπεσε για την παντόφλα του. Αυτή θα ήταν η πρώτη της τιμωρία από τότε που έφυγε από το σπίτι του πριν από ένα χρόνο, ο Τάνναρντ έστρεψε την παντόφλα στο άλλο χέρι, "Θα σας ζητήσω να γυμνάσετε, κυρία", είπε σοβαρά. Η κυρία Γκρίζα κατάλαβε τις απαιτήσεις του και συγκέντρωσε τα μεσαία της μπλουζάκια και έπεσε για λίγο κάτω από αυτές, λίγες στιγμές αργότερα, τα απλά λευκά ρούχα της γλίστρησαν στο πάτωμα.

Ανύψωσε τις φούστες στην πλάτη της και έσκυψε προς τα εμπρός πάνω από την καρέκλα του σύμφωνα με τις οδηγίες και έβαλε τα χέρια της μπροστά της στο κάθισμα. Ο Τάνναρντ ένιωσε ότι η στύση του τεντώνεται μεταξύ των ποδιών του καθώς έβλεπε την υπέροχη θέα αυτής της νεαρής γυναίκας. Τα ευαίσθητα παπούτσια με τακούνια με μαύρα τακούνια στέκονταν ανάμεσα στα πεσμένα πλεκτά και λευκές κάλτσες με τα καλυμμένα πόδια της που κρατούσαν ψηλά ροζ κορδόνια δαντέλας, που δεν προορίζονταν για το βλέμμα κανενός. Το περήφανο, ελαφρώς παχουλό κάτω μέρος σχεδόν λευκό με τρυφερή χρήση τρέμει ελαφρώς καθώς περίμενε τη μοίρα της. Η Τάνναρντ χτύπησε ελαφρά την τεράστια σόλα της παντόφλας του στο μικρό ανάχωμα του πυθμένα της και το τράβηξε πίσω και το στράφηκε στον αέρα για να προσγειωθεί τέλεια στο κέντρο της αριστερής λευκής σφαίρας της, μια ρόδινη απόχρωση που απλώθηκε αμέσως πάνω της.

«ΓΟΥΑΤ!» ο τραγανός ήχος του δέρματος εναντίον της έφερε μια τρεμούλα "Aaaahhh" από τη νεαρή γυναίκα. «ΓΟΥΑΤ!» … "Aaaahhh" φώναξε ξανά. «ΓΟΥΑΤ!» … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … "Aaaahhh" 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … Το έκτο του έφερε μια αλλαγή τόνου από τη νεαρή κοπέλα που συνοδεύτηκε από μια ταλάντευση των γλουτών της σε μια προσπάθεια να αποφύγει το επόμενο να χτυπήσει ξανά το ίδιο σημείο.

Το κάτω μέρος της ήταν τώρα ένα βαθύ κόκκινο-κόκκινο. «ΓΟΥΑΤ!» … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … «ΦΟΥΤΕΡ!» … "Aaaahhh"… «ΓΟΥΑΤ!» … «ΦΟΥΤΕΡ!» … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … Και τα δύο χέρια έσπευσαν στις καμμένες σφαίρες της ανίκανες να το αντέξουν περισσότερο. «Μπορεί να σταθείς», είπε ο Τάναρντ, στηρίζοντας την παντόφλα του στο πλάι του. Γρήγορα σηκώθηκε από την καρέκλα, τα χέρια ζυμώνει στο πίσω μέρος της σε μια προσπάθεια να σβήσει τη φωτιά που έβαλε εκεί.

Γύρισε για να τον αντιμετωπίσει, το όμορφο πρόσωπό της, παρόλο που τρελούσε ροζ από το να σκύβει και δεν δείχνει κανένα σημάδι κακίας προς αυτόν. «Ξέρω ότι δεν θα έχετε τελειώσει μαζί μου, κύριε. Και εκτιμώ την πιθανότητα μιας σύντομης ανάπαυλας από την παντόφλα σας», συνέχισε να τρίβει το κάτω μέρος της, τα στήθη της σπρώχνονται προς αυτόν προς τα πάνω και κάτω από τη δράση των χεριών της . «Για άλλη μια φορά, κύριε», συνέχισε, «σας ευχαριστώ που με σώσατε από τους ασυγχώρητους δεσμούς των δικαστών».

Με αυτό γύρισε πίσω στην καρέκλα και έσκυψε τελείως πάνω του, τράβηξε τα φούτερ της από το κόκκινο κάτω μέρος της και ώθησε τα χέρια της προς τα εμπρός στο κάθισμα. Ο Tannard συνέχισε τη χρήση της δερμάτινης παντόφλας του. «ΓΟΥΑΤ!» … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … «ΦΟΥΤΕΡ!» … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … Η κυρία Γκρέι σηκώθηκε στις άκρες των δακτύλων της τα πόδια της απλωμένα ελαφρά για να αντισταθμίσει την ισορροπία της. «ΓΟΥΑΤ!» … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … «ΦΟΥΤΕΡ!» … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … Η αναπνοή της επιταχύνθηκε και το κεφάλι της βυθίστηκε περισσότερο προς το κάθισμα της καρέκλας του τα πόδια της τεντώνουν για να διατηρήσουν την επαφή με το πάτωμα.

Η Τάνναρντ μπορούσε τώρα να δει το ωοειδές φρούτο της «γυναίκας» της σαφώς ορατό ανάμεσα στις κορυφές των ποδιών της, με την υγρασία να προδίδει την κατάσταση του ενθουσιασμού. Ήθελε να απελευθερώσει τη στύση του και να ικανοποιήσει αυτή την εύθραυστη γυναίκα, αλλά ήξερε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι. «ΓΟΥΑΤ!» … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … «ΦΟΥΤΕΡ!» … "Aaaahhh"… 'ΚΑΛΥΜΜΑ!' … Έβαλε την παντόφλα στο γραφείο του δίνοντάς της ένα σήμα να σηκωθεί. "Νομίζω ότι τιμωρήσατε αρκετά, κυρία", είπε.

"Θα σας αφήσω να ντύσετε. Μπορείτε τότε να επιστρέψετε στο δωμάτιό σας." «Ναι, κύριε, ευχαριστώ κύριε», απάντησε. Τα χέρια της έτρεμαν πάνω από το πίσω άκρο της που δεν τολμούσε να το αγγίξει, και τα δύο μάγουλά της έπεφταν κάτω από τα μεσοφόρα της, που τώρα είχαν πέσει στη θέση τους. Έσκυψε προσεκτικά για να πάρει τα πλεκτά της καθώς ο Τάνναρντ γύρισε και έφυγε από το δωμάτιο. Αργότερα θα έπαιζε ξανά τις εικόνες της κυρίας Γκρίζου που έσκυψε μπροστά του, χορεύοντας με τη μελωδία της παντόφλας του, ευχαριστώντας τον για την εφαρμογή του δέρματος του στο κοκκινωπό πάτο της.

Ο κόκορας του ήταν σκληρός και ανιχνευτικός και ο Miriam έτρεξε με χαρά κάτω από αυτόν, το σιδερένιο στρωμάκι της τσίμπησε με κάθε ώμο των πτερυγίων του. Κάθε ώθηση αντιπροσωπεύει μια άλλη κλίνη της παντόφλας του απέναντι από εκείνη την υψηλά μορφωμένη πίσω και τη μνήμη του ζουμερού κουβούκου του βυθίστηκε βαθύτερα μέσα στον αξιόπιστο μάγειρά του. Ο Miriam ήξερε ότι ήταν ενθουσιασμένος με το χτύπημα αυτού του νέου δασκάλου. Αυτό το επίπεδο ευχαρίστησης της δόθηκε κανονικά μόνο αφού είχε χρησιμοποιήσει το «strop» του σε ένα από τα κορίτσια. Συχνά αναρωτιόταν πώς θα ήταν να βιώσει αυτό το «strop», ξαπλωμένο στο τραπέζι μπροστά του, τα πόδια της ψηλά στον αέρα με την οικεία περιοχή του ανοιχτή… Η Miriam έκλαιγε με ευχαρίστηση και έκλαιγε καθώς ο οργασμός της τυλίχτηκε αυτόν, οι δικοί του χυμοί βγαίνουν σαν σιντριβάνι.

Μετά την κυρία γκρίζα, οι ξυλοδαρμένοι υπηρέτες θα φαίνονταν αρκετά νόμιμοι για τον κ. Tannard αλλά… ΜΕΡΟΣ 2 Η κυρία της παίρνει την απλή ανταμοιβή. (Η πτώση της κυρίας Βικτώριας από τη χάρη ήταν γρήγορη και ξαφνική.

Με τον κ. Τάναρντ να περιμένει να πέσει στα νύχια του!)..

Παρόμοιες ιστορίες