Το δώρο της Αλεξάνδρας

Οι φίλοι του Master Paul καλωσορίζουν την επιστροφή του…

🕑 49 λεπτά λεπτά BDSM Ιστορίες

«Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω, Πολ», είπε η λαίδη Αλεξάνδρα, με την απαλή φωνή της να έρχεται σε αντίθεση με το μαύρο δερμάτινο μπουστάκι από το οποίο ξεπήδησε και τις ασορτί ψηλές, δεμένες μπότες στιλέτο που τονίζουν τα μακριά πόδια της. Κρατούσε ένα μαύρο καπάκι που κρατούσε στο χέρι της και μαύρο καπέλο σκαρφαλωμένο στο ξανθό κεφάλι της. Ο δεμένος, φιμωμένος μασκοφόρος και ντυμένος με δέρμα σύζυγός της γκρίνιαξε κάτι από συμπάθεια. Κατάλαβα. Οι σαδιστές δεν είναι αδικαιολόγητα σκληροί και οι περισσότεροι πόνοι δεν έχουν καμία σχέση με την ευχαρίστηση.

«Έπρεπε να ξεφύγω για λίγο», παραδέχτηκα. Η Σεσίλια είχε συμμετάσχει σε μεγάλο βαθμό στη σκηνή εδώ, είπα, μιλώντας για την αείμνηστη γυναίκα και τη σκλάβα μου. Ο Καρκίνος είναι πιο σκληρός από κάθε σαδιστή και η ασθένειά της με είχε μετατρέψει σε σκλάβο της τους τελευταίους μήνες της ζωής της. Ήταν ένας ρόλος που είχα αποδεχτεί πρόθυμα, αλλά τώρα είχε φύγει και δεν είχα ιδέα τι να κάνω. Είχα αγνοήσει αρκετές προσκλήσεις για να παίξω πάρτι πριν αποδεχτώ αυτήν.

Η Λαίδη Αλεξάνδρα και ο σύζυγός της Ντόναλντ ήταν αρκετά ευκατάστατοι και διοργάνωσαν τακτικά πάρτι για επιλεγμένα μέλη της kink κοινότητας στο κομψό σπίτι τους στη λίμνη Άτκινς. Το υπόγειό τους είχε μετατραπεί σε ένα περίτεχνο μπουντρούμι και θέατρο, και ήξερα ότι πολλοί κορυφαίοι θα έβαζαν τους σκλάβους τους σε δοκιμασία δημόσια απόψε. Σε πολλές περιπτώσεις είχα δείξει τη Σεσίλια μου εδώ και τη γάμησα μπροστά στο πλήθος ως ανταμοιβή για την υπακοή της. Αυτό ήταν ένα μέρος με καλές αναμνήσεις, η ασθένειά της είχε αφήσει τόσα άσχημα. Είχα έρθει ελπίζοντας να ξαναξυπνήσω κάποιο καλό.

«Καταλαβαίνουμε», είπε η Αλεξάνδρα και ο σύζυγός της Ντόναλντ έγνεψε βουβά καταφατικά. "Με έκπληξη λάβαμε τη σημείωση ότι μπορεί να έρθετε μαζί μας απόψε. Υπάρχουν πολλοί πυθμένοι παρόντες που θα απολάμβαναν πολύ την προσοχή σας, αν επιλέξετε να παίξετε έναν ρόλο.

Κάποιους τους γνωρίζετε, άλλους όχι. Ξέρω ότι η Τζίνα σε έχει φεγγαρίσει για χρόνια. γέλασα. Η Τζίνα ήταν μια ηδονική κόκκινη τσούλα που είχε ξεκαθαρίσει ότι θα πρόσφερε ευχαρίστως το κάτω μέρος της για το μπαστούνι μου ή οτιδήποτε άλλο διάλεγα να της δώσω.

Ήταν αρκετά καλή, αλλά ίσως δεν ήμουν τόσο σαδιστής όσο κορυφαίος. Η Τζίνα άρεσε μια βαριά προπόνηση και δεν ήμουν σίγουρος ότι ήταν το είδος της συνάντησης που ήθελα. Ιδιαίτερα όταν το μπράτσο μου ήταν σκουριασμένο από έλλειψη χρήσης.

Τους είπα ότι απόψε προτίμησα να δω, τουλάχιστον στην αρχή. Ίσως κάποια από την παλιά μου φωτιά να επιστρέψει. Καθώς μίλησα μαζί τους μια άγνωστη δευτερεύουσα πλησίασε, ήταν μεσαίου ύψους, με κατάλληλο γιακά και με αλυσίδα κρεμασμένη από τον γιακά της για να κρατάει ψηλά το πάνω μέρος ενός εξώπλατου, δερμάτινου μίνι φορέματος που τόνιζε τις καμπύλες και τα καλλίγραμμα πόδια της. Είχε σκούρα, όμορφα μάτια και γεμάτα χείλη με έντονο κόκκινο κραγιόν.

Κοίταξε περίεργα, σαν να προσπαθούσε να καταλάβει τη θέση μου σε αυτό το σπίτι. παρατήρησε η λαίδη Αλέξανδρος. Γύρισε προς το μέρος της και της έδωσε εντολή να με αντιμετωπίσει απευθείας. Σαφώς αυτό το κορίτσι ήταν μέρος του χαρεμιού της Αλεξάνδρας. "Σκλάβε Πάμελα, ο Δάσκαλος Πωλ θα του δοθεί ό,τι θέλει απόψε.

Δεν θα αρνηθείς κανένα εύλογο αίτημα. Είναι παλιός φίλος και πρέπει να γίνει απολύτως ευπρόσδεκτος. Και εννοώ, εντελώς!". Έπιασα την ανάσα μου για μια στιγμή, συνειδητοποιώντας ότι μόλις μου είχαν προτείνει να χρησιμοποιήσω έναν από τους σκλάβους της. Η Πάμελα χλόμιασε καθώς με κοίταξε.

Αλλά η Αλεξάνδρα δεν ανεχόταν τους εκούσιους σκλάβους, τόσο γρήγορα υποκλίθηκε με ταπείνωση στην Κυρία της και μετά σε μένα. «Τι ζητάς από μένα, Δάσκαλε Παύλο;». «Προς το παρόν χρειάζομαι ένα σκοτσάκι, τακτοποιημένο».

Ήξερα ότι η Αλεξάνδρα είχε ένα καλό ντουλάπι με ποτά και μου άρεσε ένα καλό single malt. Εξάλλου, θα ηρεμούσε την Πάμελα αν καταλάβαινε ότι δεν σκόπευα αμέσως να τη δοκιμάσω. Θαύμασα την ταλάντευση του γεμάτου πυθμένα της καθώς κατευθυνόταν προς το μπαρ για να συμπληρώσει την παραγγελία μου για ποτό. Η Αλεξάνδρα και ο Ντόναλντ ήταν πάντα πολυεραστικοί.

Το να φέρνουν σκλάβες στην υπηρεσία τους ικανοποιούσε και τις δύο, καθώς μερικές φορές η Αλεξάνδρα αντάμειψε τον σύζυγό της. Η Πάμελα ήταν ιδιαίτερα όμορφη και το στενό φόρεμα ήταν σαφώς προσαρμοσμένο με κάποιο κόστος. Ένα δώρο ίσως; Χωρίς αμφιβολία ήταν ένα αγαπημένο κατοικίδιο.

Αυτό έκανε την υπονοούμενη προσφορά των υπηρεσιών της ιδιαίτερα ευγενική. Και τρομακτικό για την Πάμελα, που δεν μπορούσε να γνωρίζει εμένα ή τις κλίσεις μου. Άλλωστε, είχαν περάσει αρκετά χρόνια από την τελευταία φορά που επισκέφτηκα το μπουντρούμι τους.

Κάθισα κοντά στο πίσω μέρος και πήγα στο πλάι όπου είχα καλή θέα στο δωμάτιο, αλλά πίστευα ότι λίγα μάτια θα έπεφταν πάνω μου. Ήθελα να μπορώ να φύγω διακριτικά αν χρειαστεί. Ο Καρκίνος έχει τη δύναμη να κάνει κακές τις καλές αναμνήσεις, όπως και όλα τα άλλα. Σιωπηλά σκέφτηκα τη χαμένη μου Cecelia, μακάρι να ήταν εδώ, αλλά για πολλοστή φορά δεν έλαβα καμία απάντηση.

Είδα τους ανθρώπους να καταθέτουν, η λαίδη Αλεξάνδρα κάθισε σε έναν θρόνο που ήταν τοποθετημένος μέσα σε ένα υπερυψωμένο περίπτερο χτισμένο στα δεξιά της σκηνής. Ο Ντόναλντ πήρε τη θέση του στα πόδια της. Οι οικοδεσπότες μας παρακολουθούσαν από εκεί όταν δεν έπαιζαν οι ίδιοι.

Υπήρχαν καθίσματα στο πλευρό τους, και ξέρω ότι η Αλεξάνδρα με ήθελε εκεί, αλλά αυτό θα με είχε τοποθετήσει σε μια ορατή θέση, κάτι για το οποίο δεν ήμουν έτοιμος, ακόμα κι αν η Αλεξάνδρα και ο Ντόναλντ θα ήθελαν να με δουν εκεί. «Πωλ, πολύ καιρό δεν έχω δει», είπε ο Δάσκαλος Τζον, προσφέροντας μια γροθιά. Ήταν ένας αδύνατος άντρας με ξυρισμένο κεφάλι, δέρμα στο χρώμα του καλούχα και μαύρο δερμάτινο παντελόνι.

Συνοδευόταν από το σημερινό του υποβρύχιο, ένα μπιμπερό κοκκινομάλλα με ίσια μαλλιά και την μπλούζα της λυμένη μέχρι τη μέση, αποκαλύπτοντας το εκκολαπτόμενο στήθος της. Μου έγνεψε καταφατικά και τα μάτια της άστραψαν στη θέση ενός άλλου θόλου. Μοιραστήκαμε μερικές στιγμές, εξέφρασε τη συμπάθειά του, μετά κάθισε, με τον γονατιστή του στα πόδια του, αλλά τα χέρια του τυλίχτηκαν γύρω από τα πόδια του καθώς εκείνη έτριβε δελεαστικά πάνω του, ελπίζοντας για αυτό που θα επακολουθούσε.

Υπήρχαν και άλλοι λαϊκοί, κάποιοι που τους ήξερα και ανταλλάχτηκαν μερικοί ακόμη χαιρετισμοί. Παρατήρησα την Πάμελα να επιστρέφει, τους γοφούς να ταλαντεύονται, το κεφάλι προς τα κάτω σε μια στάση τέλειας σεμνότητας, να φέρει έναν ασημένιο δίσκο με ένα μόνο ποτήρι αναμφίβολα υπέροχο single-malt. Γονάτισε μπροστά μου, με το κεφάλι κάτω, ο δίσκος απλωμένος προσφέροντας το ανοιχτόχρωμο ποτό.

Πήρα το ποτήρι και την ευχαρίστησα για την υπηρεσία της, γιατί οι σκλάβοι αξίζουν έπαινο για την καλή υπηρεσία καθώς και τιμωρία για το κακό. Καθώς τράβηξε προς τα πίσω, με κοίταξε και τα μάτια της μύρισαν. Προφανώς η Αλεξάνδρα της είχε πει κάτι για μένα.

Χωρίς αμφιβολία η υπακοή της θα ερχόταν πρόθυμα τώρα, αν επιλέξω να επιδοθώ. Το συζήτησα, γιατί ήταν μια χαριτωμένη κοπέλα και είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που είχα βάλει τέλος στη δοκιμή. Ιδιαίτερα ένα τόσο όμορφα στρογγυλεμένο. Ο κόσμος συνέχισε να παρασύρεται, αλλά κανείς δεν ξεχώριζε πραγματικά μέχρι που μια νεαρή ξανθιά μπήκε στην είσοδο. Φορούσε ένα στράπλες μαύρο φόρεμα, τίποτα φανταχτερό, αλλά ένα από αυτά τα φορέματα που μόνο οι νεαρές και όμορφες μπορούν να το βγάλουν.

Το φόρεσε με μαύρες δαντελένιες κάλτσες και γόβες στιλέτο αλλά χωρίς γιακά. Τα μαλλιά της ήταν ξανθά και κρεμασμένα στους ώμους της, το στήθος της μικρό αλλά τα πόδια της ήταν υπέροχα και ένιωσα κάτι οικείο γι 'αυτήν, κάτι που πάλευα να το τοποθετήσω. Δεν με είδε, αλλά γρήγορα πήρε μια υποχωρητική στάση μόλις μπήκε και χαιρέτησε αρκετούς θόλους διαφορετικών φύλων.

Ένιωσα κάποια γοητεία, αναρωτιόμουν πώς ήταν, ποια ήταν και γιατί ένιωθα σαν να την ήξερα;. Η Αλεξάνδρα χτύπησε το κρόπ στο τραπέζι στο πλευρό της, με τον άντρα της να γονατίζει πιστά για να τη φιλήσει και να τη προσκυνήσει στα πόδια της. Η Κυρία είχε ταλέντο στο δράμα και η αγάπη της για την ποίηση ήταν ο βράχος πάνω στον οποίο είχε σφυρηλατηθεί η φιλία μας. Της άρεσε οι βραδιές παιχνιδιών να ξεκινούν με μια επίκληση, ένα σύντομο απόφθεγμα από κάποιο περίεργο έργο για να εστιάσει το μυαλό όλων στη δράση που θα ακολουθούσε.

Τότε η νεαρή ξανθιά γυναίκα με το μικρό μαύρο φόρεμα σηκώθηκε και ανέβηκε στη σκηνή, με τα μάτια πεσμένα σαν μια σωστή υποταγμένη, όρθια στάση, βήματα μακριά και προσεκτικά. Στην αρχή κράτησε το κεφάλι της κάτω και μετά σηκώθηκε για να κοιτάξει απευθείας το πλήθος καθώς διάβαζε την επίκληση με πλούσια, μελωδική φωνή. «Έτσι, αυτή την ευτυχία τα δύο φύλα δεν μπορούν να βρουν με το άλλο θα βρουν, το ένα στην τυφλή υπακοή, το άλλο στην πιο ενεργητική έκφραση της κυριαρχίας του». Διάβασε τον στίχο από την Ιουστίνη όπως θα έκανε ένας ποιητής, με ιδιαίτερη έμφαση σε κάθε λέξη και σταμάτησε για να δώσει έμφαση, ειδικά στις λέξεις «η κυριαρχία του» με ιδιαίτερη έμφαση. Καθώς διάβαζε την αναγνώρισα.

Μις Μπέλτον. Αυτό ήταν το όνομά της. Πριν από έξι χρόνια ήταν μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο σεμινάριο μου για ρομαντική ποίηση, μια κοπέλα με γούστο για τον Yeats και της οποίας η ποίηση έδειχνε συγκλονιστική αμεσότητα που διέψευδε με ακρίβεια το σεμνό ντύσιμό της.

Όταν της έμαθα φορούσε μόνο φαρδιά παντελόνια και μακρυμάνικα πουκάμισα, ψηλά μαλλιά, χωρίς μακιγιάζ και καλά κρυμμένες καμπύλες. Απόψε φόρεσε ένα μικρό μαύρο φόρεμα. Στο σχολείο μόνο η πλούσια φωνή και τα χαρακτηριστικά του προσώπου της ήταν ξεκάθαρα γυναικεία. Απόψε τα πάντα πάνω της ήταν θηλυκά. Θυμήθηκα ότι τη νόμιζα πολιτική λεσβία, γιατί η ποίησή της είχε ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο που μου άρεσε αλλά έκανε το έργο της αμφιλεγόμενο.

Ποτέ στη ζωή μου δεν περίμενα να τη δω εδώ, πόσο μάλλον ντυμένη με ένα τόσο αποκαλυπτικό φόρεμα, να συμπεριφέρεται με τόσο διακριτική ακρίβεια. Τα μάτια μας συναντήθηκαν και είδα ότι και εκείνη με αναγνώρισε. Αφού βγήκε από τη σκηνή πήρε το δρόμο της κατευθείαν προς εμένα. Προφανώς δεν είχα καθίσει αρκετά πίσω.

Δεν ήμουν σίγουρος ότι ήθελα να τη γνωρίσω ακόμα. Ήταν το είδος της γυναίκας που είχα βρει δελεαστική και κάποτε ήταν μαθήτριά μου. Ήταν όμορφη με ψηλά ζυγωματικά και μεγάλα καστανά μάτια που έκαναν το πρόσωπό της να ξεχωρίζει ακόμα και χωρίς μακιγιάζ.

Το κορίτσι ήταν ένα όραμα ομορφιάς και τώρα είχε έρθει να υποκλιθεί μπροστά μου με ακρίβεια που προέρχεται μόνο από την κατάλληλη εκπαίδευση. «Καθηγήτρια Πόλσον», είπε και μετά σταμάτησε για να γυρίσει και να χειροκροτήσει καθώς όλοι αναγνωρίσαμε το πρώτο ζευγάρι που ανέβηκε στη σκηνή. Αναγνώρισα τη Λαίδη Μέλανι να οδηγεί την αγαπημένη της σκλάβα, τη Λούσι, μια γερή κοκκινομάλλα με τεράστιο στήθος και στρογγυλό κώλο, ντυμένη τώρα μόνο με ένα δερμάτινο στρινγκ και τον όμορφα φτιαγμένο κολάρο της σκλάβας. Πίσω της η Μέλανι υποκλίθηκε, πριν πάρει τα χέρια της Λούσι για να κρεμάσει τη σκλάβα της από το ταβάνι με γεμισμένες μανσέτες.

Η Μέλανι κινήθηκε αργά γύρω από τη Λούσι, προσαρμόζοντας τη στάση της σκλάβας της, κάθε διόρθωση απαντούσε με ένα σωστό "Ναι, κυρία.". «Δεσποινίς Μπέλτον», απάντησα μελετώντας τον πρώην μαθητή μου. Μου χαμογέλασε, αλλά έσκυψε το κεφάλι της χαμηλά, σημειώνοντας τον εαυτό της ως δευτερεύουσα σε αυτό το μέρος των σαφώς καθορισμένων ρόλων. «Δεν είχα σκεφτεί να σε δω εδώ».

«Ούτε εγώ εσείς, κύριε», είπε. «Είσαι ο Δάσκαλος Παύλος για τον οποίο μιλάει μερικές φορές η Λαίδη Αλεξάνδρα;». «Δεν ήξερα ότι είχα φήμη». Φυσικά ήξερα καλύτερα, οποιοσδήποτε σαδιστής παίζει δημόσια είναι βέβαιο ότι θα αναπτύξει κάποιου είδους ακόλουθους. Όταν ήμουν με τη Cecelia, δεν μπορούσα παρά να προσέξω τις δελεαστικές πόζες που πρόσφεραν γυναίκες που ήλπιζαν να πάρουν τη θέση της Cecelia.

Οι ικεσίες τους ήταν αρκετή απόδειξη ότι είχα μερικούς θαυμαστές στο πλήθος. Αλλά τα γκρουπ δεν ήταν κάτι που προτιμούσα να σκεφτώ. Η υποταγή είναι το πιο οικείο δώρο, και ένας θόλος δεν πρέπει ποτέ να παίρνει ελαφρά τις ευθύνες του.

«Ο έπαινος σου είναι σχεδόν καθολικός», απάντησε εκείνη. "Τώρα λυπάμαι πραγματικά που δεν διάβασα ποτέ την ποίησή σου. Είναι ασυνήθιστο που έφτιαξες κανένα δικό σου έργο που δεν απαιτεί ανάγνωση.". Γέλασα απαλά και προσπάθησα να απαντήσω.

«Αισθάνομαι ότι είναι άσεμνο να απαιτώ τη δική μου δουλειά, ειδικά όπου υπάρχουν τόσοι πολλοί καλοί, υποτιμημένοι ποιητές σε αυτόν τον κόσμο». Άρχισε να μιλάει και μετά σώπασε και γύρισε προς τη σκηνή καθώς το πλήθος έκλεισε καθώς άρχιζε η προπόνηση της Λούσι. Ο αέρας σφύριξε με τον ήχο του πρώτου χτυπήματος της Λαίδης Μέλανι στον πάτο που πρόσφερε η Λούσι. Η πρόσκρουση με αποσπούσε την προσοχή.

Η Λούσι είχε ένα φαρδύ, ελκυστικό κάτω μέρος του οποίου το ανοιχτόχρωμο δέρμα αντιδρούσε καλά σε ένα μαστίγωμα. Αποσπούσε την προσοχή και τη δεσποινίς Μπέλτον, γιατί κοίταξε πίσω για μια σύντομη στιγμή προτού να κυριαρχήσει στον εαυτό της πριν επιστρέψει την προσοχή της στο θόλο μπροστά της. Δεν την κατηγόρησα, γιατί είναι δύσκολο να απομακρυνθεί κανείς όταν ο άλλος είναι σε εξαίσια βασανιστήρια.

Κρατώντας χαμηλά τη φωνή της για να μην παρεισφρήσει είπε, "Φώναξε με Μάργκαρετ, κύριε. Δεν χρειάζεται να είσαι επαγγελματίας εδώ, Δάσκαλε Πολ.". «Τι κάνεις τώρα με την ποίησή σου, Μάργκαρετ;». «Έβγαλα ένα βιβλίο με ποιήματα πέρυσι με το όνομα Misty June». «Γιατί το ψευδώνυμο;».

"Διδάσκω λογοτεχνία στο Davidson High, κύριε. Οι συνάδελφοί μου θα σοκαρίζονταν όταν μάθαιναν την αληθινή μου φύση. Όσο σοκαρίστηκα κι εγώ ο ίδιος".

Υπήρχε, λοιπόν, μια προειδοποίηση, αλλά η κοινότητα των kink είναι γενικά πολύ καλή στο να προστατεύει τους δικούς μας. «Θα έπρεπε να σκεφτώ ότι η διδασκαλία στο γυμνάσιο είναι η ουσία του μαζοχισμού». Εκείνη χαμογέλασε αμήχανα.

"Μερικές φορές, κύριε. Μερικές φορές. Αλλά όταν αποκτάς έναν ταλαντούχο μαθητή, τα κάνουν όλα αξιόλογα." Το πρόσωπό της φωτίστηκε καθώς μιλούσε, δείχνοντας ότι είχε πάθος για τη δουλειά της.

Ήταν ένα συναίσθημα που μοιράστηκα πραγματικά. "Παρόλα αυτά, προσέχω πολύ να μην μοιραστώ ούτε ένα κομμάτι αυτής της ζωής με κανέναν από τους συναδέλφους μου. Ο κόσμος κουτσομπολεύει.". Α, να το κάνουν. Ένας ή δύο από τους συναδέλφους μου γνώριζαν την αληθινή φύση της σχέσης μου με τη Cecelia, αλλά το κολέγιο είναι πιο επιεικής με τόσους πολλούς σημαντικούς τρόπους.

Όσο παραμένεις διακριτικός, κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Οι σχολικές επιτροπές πρέπει να αντιμετωπίσουν τους ψηφοφόρους, επομένως πρέπει να φροντίζουν για κάθε σύγκρουση που συνδέεται άμεσα με την παιδεραστία. Σαφώς η Μάργκαρετ ήταν σε δύσκολη θέση. Όμως παρατήρησα την προσεκτική στάση της καθώς μιλούσε.

με ευχαριστησε. «Είσαι δεμένος με κανέναν;». «Προς το παρόν, έχω μερικούς κανονικούς θόλους αλλά όχι γιακά», είπε. «Παίζω εδώ κι εκεί όταν συναντώ κάποιον πολλά υποσχόμενο», είπε. Τα λόγια της τονίστηκαν με μια μικρή κραυγή από τη Λούσι, της οποίας οι κάτω γλουτοί έλαμπαν τώρα φλεγόμενο κόκκινο.

Η Λούσι κούμπωσε λίγο στα συγκρατήματά της, μετά έσφιξε ξανά την πλάτη της, προσφέροντας για άλλη μια φορά το φαρδύ κάτω μέρος της στην ερωμένη της. Η κυρία Μέλανι το πήρε για να ξαναχτύπησε με το μαστίγωμα της για να δημιουργήσει ένα προσεκτικά διαγραμμισμένο σχέδιο στον κατά τα άλλα χλωμό πάτο της Λούσι. «Δεν έχω παίξει καθόλου για λίγο», παραδέχτηκα και αναγνώρισα ότι μου έλειψε.

Έπρεπε να το χάσω αλλιώς γιατί να ήμουν εδώ; Κατά κάποιον τρόπο ένιωσα άπιστος στη Σεσίλια, από την άλλη, ξέρω ότι με είχε παροτρύνει να πάρω έναν εραστή ακόμη και πριν η ασθένειά της την καταστήσει ανίκανη για σεξουαλική οικειότητα. «Είχα ακούσει αυτόν τον Δάσκαλο Παύλο και εκφράζω τα συλλυπητήριά μου, όσο φτωχοί κι αν είναι». Έσκυψε το κεφάλι της με ευλάβεια, και άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί αυτό το εξαίσιο πλάσμα έμεινε αζήτητο; Φυσικά ο γιακάς δεν είναι απλό πράγμα, μπαίνει ελαφρά στο πάρτι. Τα υποστρώματα και τα μπλουζάκια πρέπει να ταιριάζουν μεταξύ τους.

Οι σχέσεις D/S είναι επιρρεπείς σε όλες τις αδυναμίες που είναι εγγενείς στις ανθρώπινες σχέσεις. Το να είσαι με γιακά μοιάζει πολύ με γάμο, και νομίζω ότι η Cecelia είχε προτιμήσει το γιακά της από τη βέρα της. Ήταν το μόνο πράγμα που επέμενε να την θάψουν. Κοίταξα κάτω θυμούμενος μέχρι που ένιωσα τα δάχτυλα της Μάργκαρετ να μου χαϊδεύουν αργά τον ώμο.

"Μας είπαν ότι αν επιστρέψετε για να παίξετε θα πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να σας καλωσορίσουμε. Να ξέρετε ιδιαίτερα ότι ξέρω ποιος είναι πραγματικά ο διαβόητος Master Paul". Γέλασα με αυτό, αλλά τα μάτια μου τραβήχτηκαν πίσω στη σκηνή. Το κάτω μέρος της Λούσι έλαμπε κατακόκκινο καθώς γύρισε το κεφάλι της πίσω με πλήρη παράδοση στην ερωμένη της.

Και γιατί όχι? Η κυρία Μέλανι κράτησε το χερούλι του μαστιγωτή της και το έτριψε στο φύλο και την πλάτη της σκλάβας της. Το πλήθος μουρμούρισε. Η Λούσι φώναξε δυνατά, το κεφάλι της έπεσε και έδεσε τους γοφούς της καθώς καβαλούσε το μαστίγιο της Μέλανι.

Το πλήθος έγειρε πιο κοντά καθώς αισθάνθηκαν μια δυνατή στιγμή να έρχεται. Καθώς το βλέμμα μου στράφηκε προς τη σκηνή, το ίδιο έγινε και της Μάργκαρετ, που παρακολουθούσε, με το ένα χέρι πάνω από το στόμα, καθώς η Μέλανι μετέτρεψε το μαστίγωμα σε δονητή και άρχισε να γαμάει τον πρόθυμο δούλο της. Η Λούσι λικνιζόταν στον μαύρο δερμάτινο φαλλό, το κεφάλι γυρισμένο προς τα πίσω, τα μάτια κλειστά, το σεξ έσταζε καθώς τα δόντια τινάζονταν ανάμεσα στους μηρούς της.

Η στιγμή ήταν τέλεια. Κατάλαβα ότι πραγματικά δεν ήξερα πόσο μου είχε λείψει η αγωνία και η χαρά της υποταγής του άλλου, μαζί με τη δύναμη και την ευθύνη της κυριαρχίας. Άρχισα να σκέφτομαι ότι είχα δίκιο που επέστρεψα εδώ. Καθώς μίλησα η Πάμελα επέστρεψε ξανά, με τους γοφούς να ταλαντεύονται, να μου χαμογελάει, αν και τα μάτια της ήταν προσεκτικά χαμηλωμένα.

«Μπορώ να σας φέρω κάτι, σερ Πολ. Οτιδήποτε», ρώτησε, με μια κοκέτα. Μου πέρασε από το μυαλό ότι η Αλεξάνδρα συνωμοτούσε για να με βάλουν σε ηρεμία. Ω, δόλια οικοδέσποινα μου, τόσο φαινομενικά σκληρή αλλά πολύ προσεκτική, Έτσι της έγνεψα καταφατικά και μου έβγαλε το άδειο ποτήρι.

«Είναι πολύ όμορφη», παρατήρησε η Μάργκαρετ, με τα μάτια της να ακολουθούσαν τον πυθμένα της Πάμελα που ταλαντευόταν καθώς υποχωρούσε. «Πιστεύω ότι θα παραχωρούσε τον εαυτό της σε σένα αν το επέτρεπε η λαίδη Αλεξάνδρα.» «Η κυρία Αλεξάνδρα της είπε ρητά ότι ήταν κοντά μου. διάθεση." Αυτή ήταν μια πραγματικά γενναιόδωρη προσφορά και το μέρος της Αλεξάνδρας, και ένα σημάδι της πίστης της στις ικανότητές μου. Είχα αφήσει να ατροφήσει για πολύ καιρό. Και μετά το βλέμμα μου γύρισε στη Μάργκαρετ.

"Κι εσύ Μάργκαρετ; ". "Αν διέταζε, θα τη χαιρόμουν ευχαρίστως." Τα μάτια της Μάργκαρετ ακολούθησαν την Πάμελα και μετά γύρισαν πίσω στη Λούσι που βόγκωνε με έναν ιδιαίτερα συναρπαστικό τρόπο. «Λατρεύεις τις γυναίκες, Μάργκαρετ», ρώτησα.

Ήταν μια αρκετά απλή ερώτηση. Δεν πρέπει να υποθέσει κανείς τη σεξουαλικότητα ενός δευτερεύοντος. "Αγαπώ τους ανθρώπους, σερ Πολ.

Τυχαίνει οι μισοί να είναι γυναίκες". Χτύπησα τα χέρια μου, δείχνοντας την επιδοκιμασία μιας τόσο συνοπτικής και κατάλληλης απάντησης. Γύρισα το βλέμμα μου από την εκστασιασμένη Λούσι στη Μάργκαρετ και έφτασα να πιάσω και τα δύο της χέρια στα δικά μου και να τα καρφώσω. Τα μάτια της γύρισαν αμέσως προς το μέρος μου και έπεσε το πιγούνι της σε μια κλασική υποχωρητική πόζα.

"Καταλαβαίνετε ότι το παιχνίδι δεν είναι ένα απλό πράγμα, ότι δεν περπατάτε απλά σε ένα υπόβαθρο και βασανίζεστε. Υπάρχουν θέματα που πρέπει να συζητηθούν και να τεθούν όρια". «Καταλαβαίνω, κύριε», είπε και υποκλίθηκε λίγο, για να φαίνεται μικρότερη.

Ήταν μια προσφορά, που είχα την τάση να αποδεχτώ. "Αυτό που απαιτώ από σένα, αυτή τη στιγμή, αυτή τη στιγμή, είναι μια φαντασίωση. Μια φαντασίωση που μπορεί να με οδηγήσει στο να σε καταλάβω".

«Αχ», έγνεψε καταφατικά, με τα μάτια γυρνώντας πίσω στη Λούσι που έτρεξε στα συγκρατήματά της. Γύρισε πίσω, σκέφτηκε για μια στιγμή πριν επιστρέψει το βλέμμα της σε μένα. «Δεν είμαι πολύ τσούλα, κύριε», είπε. "Απολαμβάνω ένα χτύπημα ή ένα μαλακό μαστίγωμα, αλλά οι σφιγκτήρες της θηλής με επαναστατούν. Μου αρέσει η κυκλοφορία μου.".

Δεν είπα τίποτα, αλλά άφησα τα λόγια της και μελέτησα τις πράξεις της. Η Μάργκαρετ είχε θέσει ένα λογικό και κατανοητό σύνολο ορίων. Στη συνέχεια, η προσοχή μας στράφηκε ξανά στη Λούσι, η οποία ανακοίνωνε τον οργασμό της χωρίς αμφιβολίες. Κοίταξα κι εγώ, γιατί μπορεί να είναι δύσκολο να στρέψει κανείς τα μάτια του μακριά από τη θέα ενός ανθρώπου σε έκσταση. Η Μάργκαρετ έριξε μια ματιά στους παίκτες, μετά γύρισε προς το μέρος μου, ίσως λίγο τροφοδοτήθηκε πριν γυρίσει όλο της το σώμα προς το μέρος μου και έστρεψε την προσοχή της σε εμένα σαν να ήμουν ο θόλος της, ενώ αγνόησε το χειροκρότημα που ξέσπασε ως απάντηση στην ευχαρίστηση της Λούσι και Η δεξιοτεχνία της Μέλανι.

Καθώς γύρισε πίσω, βρέθηκα γοητευμένος από τα καστανά μάτια της Μάργκαρετ. Η στάση της μου έλεγε ήδη ότι όποιος ήθελε να την εκπαιδεύσει είχε καλύτερα τα P και τα Q του. «Έχω μια φαντασίωση που θα ήμουν πρόθυμη να μοιραστώ μαζί σας», είπε, με τα μάτια της τώρα στραμμένα πάνω μου.

Έβλεπα πέρα ​​από αυτήν, να παρακολουθώ τη λαίδη Μέλανι να απελευθερώνει τη Λούσι από τα δεσμά της και να τη σέρνει από τα μαλλιά για να εξυπηρετήσει το μουνί της. «Είναι μια φαντασίωση που προτιμώ μόνη μου στο κρεβάτι μου». "Παρακαλώ μοιραστείτε." Έβαλα μια μικρή άκρη στη φωνή μου, τη φωνή της εντολής, και μου επέστρεψε φυσικά.

Η Μάργκαρετ με κοίταξε κατευθείαν στα μάτια καθώς άρχισε. "Φαντάζομαι ότι μου ζητήθηκε να υπηρετήσω ως υπηρέτρια στην Αυλή του Βασιλιά Αρθούρου και των ιπποτών του, μαζί με τις κυρίες και τις παλλακίδες τους. Βλέπω την Guinevere, την Elaine του Lancelot, ακόμη και την ίδια τη Morgan, αν και ο Morgan μου είναι περισσότερο από τη Marion Zimmer Μπράντλεϊ παρά η τυπική κακιά μάγισσα.

Στην αρχή υπηρετώ ως απλή υπηρέτρια, προσφέροντας λιχουδιές και ποτά στους πολλούς ευγενείς που είναι παρόντες. Αλλά μετά ο ίδιος ο Βασιλιάς με τραβάει και εμένα και με συστήνει σε όλους τους συγκεντρωμένους Ιππότες και Κυρίες. Και μας παρουσιάζει εγώ ως η μεγαλύτερη πόρνη σε όλο το βασίλειο». Σήκωσα το φρύδι μου σε αυτό.

"Το μεγαλύτερο συνεπάγεται υπερηφάνεια. Η πόρνη υποδηλώνει ταπείνωση και απρόβλεπτη επιθυμία". Ήταν απολαυστικό να βλέπεις το ωραίο πρόσωπο της Μάργκαρετ να κοκκινίζει στα λόγια μου "Όλα τα λόγια σου ισχύουν, κύριε Πολ. Στη φαντασία μου, είμαι η βασίλισσα των πόρνων, και το απολαμβάνω, την εξαχρείωση και την ομορφιά μου. Η φήμη μου με έφερε εδώ, γιατί όμως η αριστοκρατία μερικές φορές με κοιτάζει υποτιμητικά, δεν μπορεί να κοιτάξει μακριά.

Οι άντρες αναζητούν να με κατέχουν, οι γυναίκες να είμαι εγώ, έστω και για λίγο. Έρχομαι ντυμένος με σφιχτά μεταξωτά και λαμπερά χρώματα, με τη λαιμόκοψη μου να πέφτει κάτω Το στήθος μου, το φόρεμά μου κολλάει στον πάτο μου σαν γάντι.Βλέπω ζήλια και πόθο στα μάτια τους, αλλά στο τέλος της ημέρας καταλαβαίνω ότι είναι βασιλιάδες, κι εγώ η πόρνη τους, τους καλούσα να τους χρησιμοποιήσουν για την ευχαρίστησή τους. Αν θέλω να πάρω ευχαρίστηση από αυτούς, πρέπει να την παραδοθώ.

Για να επιβιώσω και να ευημερήσω εδώ, πρέπει να χαμηλώσω και να νιώθω ντροπή καθώς νιώθω λαγνεία. Και έτσι τα μάγουλά μου κοκκινίζουν από αμηχανία, ακόμα και όταν το μουνί μου τινάζει από επιθυμία Καθώς τα μάγουλά μου μεγαλώνει η επιθυμία τους για μένα». «Περπατάω προς το μέρος τους, όρθιος αλλά με τα χέρια σεμνά πίσω μου, για να αντιμετωπίσω τον Βασιλιά και τη Βασίλισσα και να υποκλιθώ μπροστά τους. Υποκλίνομαι πολύ χαμηλά, ώστε να μπορούν να δουν όλο μου το στήθος και τις δύσκαμπτες και μυρμηγκιασμένες θηλές μου.

Βλέπουν αυτό που λαχταρούν, και αυτό που λαχταρούν είναι η παράδοσή μου, οπότε τους το δίνω. Καθώς γονατίζω ενώπιον του Βασιλιά και της ίδιας της Guinevere. Γελάνε, αλλά ο Βασιλιάς είναι σκληρός και η Γκουινέβερ σφίγγει τους μηρούς της σφιχτά μεταξύ τους. Ο Βασιλιάς αρπάζει τις θηλές μου για να τις τεντώσει και να τις στρίψει σκληρά.

Τότε ο ίδιος ο Άρθουρ με έσπρωξε κάτω στο διάσημο στρογγυλό τραπέζι. Γύρω από το τραπέζι ιππότες και κυρίες φλερτάρουν και πίνουν, αλλά τα μάτια τους είναι στραμμένα σε μένα, ο Sir Gawain έρχεται να χύσει μια φιάλη κρασί στα χείλη μου στο στόμα μου. Δεν μπορώ να τα πιάσω όλα, έτσι το κρασί χύνεται στο πηγούνι μου και στο στήθος και την κοιλιά μου. Φυσικά ο Βασιλιάς σκύβει και αρχίζει να ρουφά το μοβ υγρό από το στήθος μου.

Ο Gawain σηκώνει τη φούστα μου, σκίζοντας την και εκθέτοντας το γυμνό φύλο μου. Η βασίλισσα με αποκαλεί πόρνη και με χτυπάει. Τα λόγια της είναι άσχημα, πονεμένα και πικρά, αλλά με κάθε χαστούκι στο κάτω μέρος μου τα δάχτυλά της μένουν λίγο περισσότερο μέχρι που δεν με δέρνουν πια, αλλά με χαϊδεύουν και εξερευνούν ολόκληρο τον κώλο μου.» Καθώς η Μάργκαρετ μιλούσε, οι γοφοί της κύλησαν και οι μηροί της πιέζονταν μεταξύ τους, αλλά τα μάτια της έμειναν καρφωμένα στα δικά μου. Ήταν ξεκάθαρο ότι της άρεσε η αφήγηση της ιστορίας της.

Χωρίς τελετή το εισάγει στα χείλη μου. Με υπακοή και απόλαυση, ανοίγω το στόμα μου για να τον ρουφήξω βαθιά.

Σύντομα νιώθω στο πίσω μέρος του λαιμού μου. Καθώς αρχίζουν οι ρίψεις των βασιλιάδων, νιώθω τον χοντρό κόκορα του Gawain να πιέζει το φύλο μου χωρίς την παραμικρή τελετή. Απλώς στοχεύει και σπρώχνει».

"Βλέπω τον εαυτό μου περικυκλωμένο ευγενείς, με ένα όμορφο φόρεμα σκισμένο στη μέση και το στόμα μου γεμάτο με βασιλικό κόκορα. Πίσω μου ο Gawain με χώνει, οι ωθήσεις του είναι σκληρές και βάναυσες, χωρίς την παραμικρή σημασία για την ευχαρίστησή μου. Αλλά είμαι βρεγμένος και έτοιμος για αυτός και πιο έτοιμος ακόμα καθώς γρυλίζει από ευχαρίστηση και χύνει το σπόρο του μέσα μου». "Με ένα χαιρετισμό και ένα γέλιο, ο Gawain απομακρύνεται από εμένα, σηκώνοντας τη σημαία του ενώ φρυγανίζει για τη χαμένη μου "τιμή". Ένας άλλος ιππότης παίρνει τη θέση του, δεν μπορώ να δω ποιος, αλλά μπορώ να το νιώσω, να αισθάνομαι τις ωθήσεις του, γρήγορα, Με γαμούν και με γαμούν καλά.

Ένας ένας οι ιππότες παίρνουν τη θέση του ενώ το στόμα μου είναι κατειλημμένο από τον Βασιλιά. Κάπως έτσι, όλος ο τεράστιος φαλλός του βρίσκει τον τρόπο ανάμεσα στα χείλη μου να πιέσει στο λαιμό μου και να τον τεντώσει. Αισθάνομαι ότι θα έπρεπε να πνιγώ, αλλά δεν το κάνω, αλλά μάλλον υπηρετώ ως το αβοήθητο σκάφος για τον πόθο του και τα σάλια μου τρέχουν πάνω από τον κόκορα του και κάτω από το πηγούνι μου». "Ένας ένας οι ιππότες έχουν το δρόμο τους μαζί μου μέχρι που ένας άντρας παίρνει τη θέση του στο πίσω μέρος μου. Η φωνή του είναι καθαρή σαν καμπάνα, τα χέρια του είναι απαλά και ο κόκορας του σκληρός.

Δεν το σπρώχνει στο μουνί μου, αλλά διεκδικεί το κώλο, σπρώχνοντας όλο το μήκος μέσα μου με μια βαθιά κίνηση. Είναι ο Lancelot φυσικά, αυτός από τα χρυσά μαλλιά, ο πιο δυνατός και όμορφος από όλους τους ιππότες, ο πιο γενναίος και γενναίος. αποφασιστική βαρβαρότητα, ώσπου κι αυτός φωνάζει και γεμίζει τα σπλάχνα μου με το σπόρο του». "Σε αυτό έχω σχεδόν εξαντληθεί, ελπίζοντας ότι ο Βασιλιάς θα έρθει σύντομα και θα ανακουφίσει το πονεμένο σαγόνι μου.

Και νιώθω δροσερά δάχτυλα στο κάτω μέρος μου. Είναι η ίδια η βασίλισσα, η Guinevere και η γλώσσα της πιέζει τον κώλο μου καθώς προσπαθεί να την ανακτήσει αγαπημένη κρέμα Lancelot». «Συνεχίστε», είπα, γοητευμένος από αυτήν την άθλια ιστορία κακοποίησης. "Όσο έχω φτάσει, κύριε. Μέχρι τότε συνήθως έχω τελειώσει τρεις φορές και είμαι εξαντλημένος".

Γέλασα και τη φανταζόμουν στο κρεβάτι της, εξαντλημένη με τα δάχτυλά της ανάμεσα στα πόδια της. Ή ίσως κάτι μεγαλύτερο. "Το να κανονίσω μια τέτοια φαντασίωση μπορεί να είναι δυνατό", άρχισα, συλλογίζομαι τις λεπτομέρειες στο μυαλό μου, συμπεριλαμβανομένης της επαλήθευσης της κατάστασης του HIV των συμμετεχόντων, "αλλά δεν θα ήταν απλό ή εύκολο να γίνει. Θα ήταν κάτι που θα κανόνιζα μόνο για μακροχρόνιος και καλά εκπαιδευμένος σκλάβος».

«Καταλαβαίνω, κύριε», συνέχισε, με τα χέρια της κάτω από τα δικά μου, το πρόσωπο χαμηλωμένο αλλά τα μάτια της κατευθείαν στα δικά μου. "Κάποιες φαντασιώσεις προορίζονται να παραμείνουν ως τέτοιες, όσο δελεαστικές κι αν είναι. Είναι, ωστόσο, μια που επέλεγα συχνά όταν είμαι μόνη και αναζητώ την ευχαρίστηση. Ήλπιζα να απεικονίσω μερικές από τις επιθυμίες μου.".

«Το παραμύθι σου εξυπηρετούσε θαυμάσια αυτόν τον σκοπό», είπα, λύνοντας τα χέρια της και έγειρα πίσω για να την κοιτάξω. Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν δύσκολο να μην δω τον εαυτό μου στο ρόλο του Βασιλιά Αρθούρου ή του Λάνσελοτ. Η Αλεξάνδρα θα ήταν η επιλογή μου για το Guinevere, αλλά θα δεχόταν τον ρόλο; Ο σύζυγός της Ντόναλντ θα μπορούσε να παίξει έναν από τους ιππότες, ίσως ως Galahad.

Το top και το sub είναι συχνά ρευστές έννοιες, και είμαι σίγουρος ότι θα του άρεσε να βγαίνει από τους συνηθισμένους δεσμούς του για να γαμήσει μια τόσο όμορφη νεαρή γυναίκα. Και σκέφτηκα ότι ήταν γελοίο για μένα να θεωρώ ακόμη και κάτι τέτοιο καθώς η Μάργκαρετ δεν ήταν η σκλάβα μου με το κολάρο. Εκείνη τη στιγμή η Πάμελα επέστρεψε, με το κεφάλι προς τα κάτω, τις παλάμες αναποδογυρισμένες, κινούμενη αργά κρατώντας ένα κόκκινο δερμάτινο μαστίγωμα στα χέρια της. Γονάτισε μπροστά του, με το κεφάλι κάτω σε προσφορά, λέγοντας «Η κυρία Αλεξάνδρα μου έδωσε εντολή να σας το δώσω».

Άπλωσα το χέρι και το πήρα στο χέρι μου, σηκώνοντας τη λαβή και δοκίμασα την ισορροπία του. Ήταν εξαιρετικά φτιαγμένο, από μαλακό δέρμα με φαρδιά δόντια, ώστε να τσούζει περισσότερο από το να πονάει, ένα καλό εργαλείο για χρήση σε υποβρύχιο που δεν ήταν έμπειρος στην πειθαρχία ή απλά δεν πονούσε πολύ. Ήταν όμορφα φτιαγμένο, χωρίς σχεδόν καρφώματα, με λεία ξύλινη λαβή με ανοιχτό καφέ βερνίκι και το περίγραμμα μιας γονατισμένης σκλάβας καμένο στο τελείωμα. «Είναι δώρο αυτό», είπα κυλώντας το στα χέρια μου. «Ναι, δάσκαλε Πολ», είπε η Πάμελα.

«Η κυρά μου είπε ότι αν ήθελες να το δοκιμάσεις θα ήμουν στη διάθεσή σου». Και παρόλο που το πρόσωπό της κρατιόταν σε μια στάση άψογα εξασκημένης υποταγής, τα μάτια της είχαν ένα ορισμένο φως που έδειχνε ότι η ίδια η Πάμελα δεν ήταν καθόλου αντίθετη στην ιδέα να είναι η παρούσα στο σπίτι μου. Το εξέτασα προσεκτικά.

Το flogger ήταν ψιλοκατασκευασμένο και σαφώς πολύ ακριβό. Ήξερα ότι η Αλεξάνδρα και ο Ντόναλντ ήταν πλούσιοι, αλλά αυτό ήταν ένα πριγκιπικό δώρο. Και είχα επίσης επίγνωση του φουσκωμένου πουλί μου, που ξυπνούσε από την ιστορία της Μαργαρίτας και την προφανή προθυμία της Πάμελα να χρησιμοποιηθεί. Το κεφάλι μου στροβιλιζόταν, αλλά η διέγερσή μου απέδειξε ότι κάποια πράγματα δεν είχαν πεθάνει με τη Σεσίλια.

Ήταν, στην πραγματικότητα, ένα σημάδι ότι ίσως έπρεπε να είμαι εδώ ανάμεσα στους φίλους μου και να μην σκουπίζω στο σπίτι γράφοντας νοσηρή ποίηση. Ίσως ήρθε η ώρα να ζήσω ξανά. "Ευχαριστώ την ερωμένη σου για αυτό το υπέροχο δώρο, Πάμελα. Θα την ενημερώσω πότε και αν θα σε πάρω στη συναρπαστική προσφορά σου". Η Πάμελα έγνεψε ευγενικά, και νομίζω ότι είδα μια ελαφριά απογοήτευση στα μάτια της καθώς έκανε πίσω.

Σαφώς ήταν έτοιμη για μαστίγωμα, και ίσως με οποιονδήποτε άλλο τρόπο θα ήθελα να τη χρησιμοποιήσω. Πρόσθεσε κάποια επιπλέον ταλάντωση στο κάτω μέρος της καθώς γύρισε για να συνεχίσει τις δουλειές της, προφανώς ασκώντας πίεση για λογαριασμό της. Έκανε ένα πειστικό επιχείρημα.

Σίγουρα θα ήταν διασκεδαστικό να δούμε πόσο καλά την είχε εκπαιδεύσει η Αλεξάνδρα. Πρώτα, έπρεπε να αποφασίσω τι να κάνω για τη Μάργκαρετ. Μπορούσα να την δω να με παρακολουθεί, τα μάτια της στραμμένα στο μαστίγωμα με κάποια γοητεία και τα χείλη μου φουσκωμένα. Ίσως δεν είναι πόρνη για τον πόνο, είπα στον εαυτό μου, αλλά προφανώς δεν αποστρέφεται τον πόνο. Και πάλι τη μελέτησα.

Για πρώτη φορά παρατήρησα το περίγραμμα των θηλών της μέσα από το μαύρο δέρμα του λεπτού φορέματός της. Άρχισα να σκέφτομαι ότι για το έργο της θα ήταν προτιμότερο το «εδώ» και μετά το «εκεί». Και συνειδητοποίησα ότι την επιθυμούσα πολύ. «Πώς θα σου φαινόταν να κάνεις μια σκηνή μαζί μου», ρώτησα. "Ξέρω ότι μόλις γνωριστήκαμε, αλλά από τα μάτια σου στο δώρο μου και τη στάση του σώματός σου, νομίζω ότι θα μπορούσα να δημιουργήσω μια σκηνή που θα απολάμβανες.

Μετά από αυτό, μπορούμε να συζητήσουμε περισσότερα αν το επιλέξετε.". Το πρόσωπό της έγινε ροζ για ένα δευτερόλεπτο αλλά έγνεψε καταφατικά. «Η ασφαλής μου λέξη είναι το σχολικό λεωφορείο», είπε. «Σχολικό λεωφορείο», απήγγειλα, προσπαθώντας να αποτυπώσω τη λέξη στο μυαλό μου και εντυπωσιάστηκα με τη γρήγορη απάντησή της. Χρειαζόμουν να θυμάμαι και να υπακούω τον ασφαλή λόγο της, γι' αυτό το πέρασα αρκετές φορές στο μυαλό μου.

Και το πλήθος χειροκρότησε ξανά καθώς η κυρία Τζόελ οδήγησε έναν πολύ γεμάτο σώμα μεσήλικα άνδρα, ο οποίος ήταν πλήρως μασκοφόρος και ντυμένος από το κεφάλι μέχρι τα νύχια με δέρμα πάνω στη σκηνή, αν και μόνο μπροστά, και όχι παντού. Ο κόκορας, οι μπάλες του πίσω και οι γλουτοί του ήταν γυμνοί εκτός από τους ιμάντες. Ο Τζόελ έβγαλε ένα άλογο, τον έσκυψε πάνω του με τον πάτο του ψηλά στον αέρα και έδεσε τα χέρια και τα πόδια του στη βάση. Ήταν βαρύς, αλλά το άκοπο πέος του ήταν σκληρό σαν βράχος και έβγαινε ευθεία. Τότε παρατήρησα ότι η Joelle φορούσε λουράκι.

Ένα μάλλον μεγάλο σε αυτό. «Τίποτα σαν λίγο αγκάλιασμα για να ζωντανέψει το βράδυ», παρατήρησα κάνοντας νόημα στη Μάργκαρετ να καθίσει δίπλα μου. Αν και μια καρέκλα ήταν διαθέσιμη, έμεινε στα πόδια μου, με τα χέρια γύρω από τα γόνατά μου, το κεφάλι στην αγκαλιά μου, τα χείλη τόσο κοντά στο σκληρό καβλί μου.

Μια θέση που είχε επιλέξει πολύ σκόπιμα. Προφανώς ο σύντροφος της Τζόελ ήταν πολύ έμπειρος, γιατί, παρόλο που τον ζέστανε με ένα μαστίγωμα, δεν άργησε να ξεσπάσει από την γειτονική σχάρα παιχνιδιών και άρχισε να μαστιγώνει σοβαρά τον άντρα της. Φώναζε, ξανά και ξανά, από τον πόνο, αλλά δεν χρησιμοποίησε καμία ασφαλή λέξη και το καβλί του παρέμενε ατσάλινο σκληρό, ακόμα κι όταν άρχισε να χτυπά ελαφρά τις μπάλες του με την άκρη.

Ήταν μια επιδέξια και μπραβούρα παράσταση, και κανείς δεν μπορούσε να κοιτάξει μακριά. Κοίταξα το πρόσωπο της Τζόελ. Είχε αρκετά γαλάζια μάτια και το δέρμα της τρέφονταν από διέγερση. Πέρασε λίγη ώρα μέχρι να παραδοθεί.

Κατέβασε το πάνω μέρος της και άλειψε απαλά με λοσιόν το κάτω μέρος του συντρόφου της, καθαρίζοντας τις κοιλότητες του και ακόμη και χρησιμοποιώντας τη γλώσσα της. Έπειτα έριξε δροσερό λιπαντικό στο αστέρι του και άρχισε να το βάζει στον πάτο του. Το κύριο γεγονός πλησίαζε, και μπορούσα να ακούσω τον άντρα της να γκρινιάζει και να γκρινιάζει απαλά καθώς τον παρακολουθούσε. Μετά γύρισε προς το πλήθος και ανακοίνωσε σε όλους τους συγκεντρωμένους: «Σκλάβε Γκαρθ, τι να κάνω με τον άχρηστο κώλο σου;». "Γάμησέ το, κυρία Joelle.

Σε παρακαλώ, γάμησε τον άχρηστο κώλο μου! Παρακαλώ, οδήγησε το καβλί σου βαθιά μέσα στην ταπεινή σκλάβα σου!". «Πολύ καλά», είπε, δείχνοντας αυστηρή αλλά ξεκάθαρα χαμογελώντας καθώς έβαλε στόχο και πίεσε το κεφάλι ενός πολύ εντυπωσιακού μπλε δονητή στον πρωκτό του. Δεν ήταν σκληρή, αλλά προσεκτική που το έσπρωχνε μέσα του.

Ούρλιαξε όπως εκείνη, όχι εντελώς έτοιμος για αυτή τη νέα εισβολή, αλλά δεν το έβαλε μόνο στο σπίτι, αλλά τον έσπρωξε, ελέγχοντάς τον και δείχνοντας ότι η Τζόελ καταλάβαινε τον σωστό τρόπο να γαμήσει τον κώλο. Και γάμησε τον έκανε, ξεκινώντας αργά αλλά κερδίζοντας ταχύτητα μέχρι που τον γάμησε με δυνατές, βαθιές ωθήσεις, ξανά και ξανά, με όμορφο ρυθμό. Ο κόκορας του αναπήδησε με κάθε ώθηση, και γρύλιζε κάθε φορά που τον έπαιρνε, αλλά την έσπρωχνε επίσης και ήταν εύκολο να δεις το άχυρο να διαρρέει από το πουλί του.

Μπορούσα να δω τη Τζόελ να γρυλίζει, με το κρεβάτι με το πρόσωπο από την προσπάθεια και την πίεση του ιμάντα να ανεβαίνει πάνω στην κλειτορίδα της. Ήξερα ότι θα τελείωνε σύντομα. Σύντομα τον άκουσε να εκλιπαρεί για άδεια να τελειώσει. Η ίδια αρνήθηκε ρητά την άδεια, ωστόσο συνέχισε τις σταθερές ωθήσεις της στον προστάτη του. Και πάλι παρακάλεσε, και πάλι εκείνη αρνήθηκε, αν και ήταν ξεκάθαρο για μένα ότι το ν θα μπορούσε να διαρκέσει πολύ περισσότερο.

Το πρόσωπο της Τζόελ ήταν τώρα φαγωμένο, ο ιδρώτας κυλούσε στο μέτωπό της και αναστέναζε με κάθε ώθηση στον άντρα της. Και πάλι παρακάλεσε, με τη φωνή του σπασμένη, μετά βίας που μπορούσε να φτύσει τις λέξεις στην έκκλησή του να του επιτραπεί να τελειώσει. Οδηγώντας βαθιά μέσα του, υποχώρησε και του έδωσε την άδεια.

Καθώς παρακολουθούσαμε, άρχισε να γκρινιάζει. Το σπέρμα εκτοξεύτηκε από τον κόκορα του για να πετάξει σε ένα μεγάλο τόξο, πιτσιλίζοντας πάνω στη βάση του αλόγου, που πυροβολήθηκε μετά από βολή επικαλύπτοντάς το με κρεμώδες σπέρμα. Σύντομα και η Τζόελ φώναξε εκστασιασμένη, με το σώμα της να τρέμει από τη σταθερή πίεση που ασκούσε η κλειτορίδα της.

Το δωμάτιο σώπασε καθώς σωριάστηκαν ο ένας πάνω στον άλλο. Μετά από μερικές μεγάλες στιγμές η Τζόελ έσπρωξε τον εραστή της και τράβηξε τον τεράστιο άξονα από τον πυθμένα του. Τον χάιδεψε απαλά και τον έλυσε προσεκτικά, τον σήκωσε όρθια, του πήρε το χέρι και υποκλίθηκε για το πλήθος. Οι επευφημίες ξέσπασαν καθώς υποκλίθηκε μαζί της. Χειροκροτήσαμε για την μπραβούρα ερμηνεία της και την ξεκάθαρη χαρά που ένιωθαν και οι δύο για τη χρήση και τη χρήση.

Μια από τις σκλάβες της Αλεξάνδρας βγήκε με πετσέτες για να σκουπίσει και να καθαρίσει το άλογο. Η Pamela πήρε τη σοδειά που είχε χρησιμοποιήσει η Joelle και στη συνέχεια την αντικατέστησε με μια φρέσκια ενώ η αρχική έμεινε στην άκρη για καθαρισμό και απολύμανση. Είδα την Αλεξάνδρα να σηκώνεται για να χειροκροτήσει, και μετά το κεφάλι της γύρισε προς το μέρος μου, με μάτια ερωτηματικά. Σήκωσα το χέρι μου και έγνεψα καταφατικά. Καθώς το έκανα, τα κεφάλια γύρισαν στο δωμάτιο όλα τα βλέμματα πάνω μας, χειροκροτώντας και περιμένοντας.

Δεν μπορούσε να υπάρξει γυρισμός. Πήρα τη Μάργκαρετ από το χέρι και την ανέβασα στη σκηνή. Είχα ντυθεί σεμνά, μαύρο μετάξι, πουκάμισο, μαύρο παντελόνι, λουστρίνι παπούτσια. Στο μοτίβο, αλλά όχι το δέρμα που θα περίμενε κανείς από έναν θόλο.

Δεν είχα έρθει ακόμα να παίξω μια σκηνή, βρέθηκα στη σκηνή, με τα βλέμματα πάνω μου. Ήταν ένα οικείο συναίσθημα, αλλά με έναν άγνωστο σύντροφο. Το δωμάτιο σώπασε, τα βήματά μας ο μόνος θόρυβος καθώς οδήγησα τη Μάργκαρετ από το χέρι στη σκηνή.

Πολλοί εδώ με είχαν γνωρίσει, αλλά πάντα με τη Σεσίλια. Για μια στιγμή κοίταξα μέχρι το ταβάνι, μέχρι τον ουρανό όπου έμενε τώρα, για να ελπίζω ότι θα την παρακολουθούσε με ευχαρίστηση. Ύστερα γυρίζω και γύρισα να κοιτάξω στα μάτια τη Μάργκαρετ.

Ήταν φαρδιά και έτοιμα, με το στόμα ανοιχτό και τα χείλη της βρεγμένα. Ναι, ήταν έτοιμη. Και έτοιμη ή όχι, είχα κάνει την επιλογή μου. «Σκλάβα Μαργαρίτα, είσαι έτοιμη να ξεκινήσεις;». «Ναι, δάσκαλε Πολ».

Πήρε μια υποτελή θέση, στα πόδια της, αλλά το κεφάλι κάτω, τα χέρια πίσω από την πλάτη της, τα δάχτυλα δεμένα. Περπάτησα αργά γύρω της, με τα μάτια να τη μελετούν, αναζητώντας κάθε σημάδι ή κρεατοελιά στο λείο δέρμα της. Ήθελα να τη γνωρίσω, κάθε καμπύλη, κάθε κατάθλιψη, όλα όσα θα μπορούσαν να προσφέρουν στον εαυτό μου μια ιδέα για το πώς να την πιέσω και να τη χρησιμοποιήσω.

Πήγα πίσω της και άπλωσα το χέρι για να ξεκολλήσει το φόρεμα και να το κουμπώσει. Κατάλαβε και βγήκε έξω καθώς έπεσε δίπλα της. Το δωμάτιο μουρμούρισε εκτιμώντας το λεπτό σώμα και το μικρό, αναποδογυρισμένο στήθος της. Φορούσε μόνο ένα στρινγκ από μαύρο μετάξι, ένα πολύ ωραίο κομμάτι που σφίγγεται από ένα λεπτό σχοινί στην πλάτη που περιέγραφε κάθε μάγουλο του κάτω μέρους της. Οι μηροί της ήταν εξαίσιοι, δυνατοί και λείοι και σχημάτιζαν μια ωραία καμάρα με ένα υπέροχο κενό στο ανάχωμα της.

Η Μάργκαρετ είχε φανεί έτοιμη να παίξει αν της είχαν καλέσει τον αριθμό. Πέρασα από μπροστά της, εξετάζοντας το στήθος της που στεκόταν μακριά, μικρό αλλά καλοσχηματισμένο με μικρές ροζ θηλές. Πέρασα τον δείκτη μου ανάμεσά τους, σηκώνοντας αργά προς τα πάνω, ακολουθώντας το κέντρο του θώρακά της, μέχρι το λαιμό της για να σηκώσω το πηγούνι και το πρόσωπό της για να κοιτάξει κατευθείαν στα μάτια μου. Έσκυψα για να τη φιλήσω απαλά, με τα χείλη να τη βόσκουν.

Είχε ελαφριά γεύση από φράουλες και η μυρωδιά της ήταν γλυκιά, τα χείλη υγρά λεία. Με πίεσε και άνοιξε τα χείλη της, αλλά αυτό ήταν όλο, γνωρίζοντας ότι ένα δευτερεύον δεν γλιστράει ελαφρά τη γλώσσα της στο στόμα ενός Δασκάλου. Το φιλί μας ήταν γλυκό και αργό, αλλά όχι πολύ πριν έγειρα πίσω και συνέχισα να κάνω κύκλους, με τα δάχτυλά μου να διασχίζουν το πάνω μέρος του στήθους της. Έπειτα άπλωσα το χέρι για να πάρω τον καρπό της και να τον σηκώσω, για να κουμπώσω σφιχτά τις μανσέτες με επένδυση γύρω από τον καρπό της.

Η Αλεξάνδρα και ο Ντόναλντ είχαν επενδύσει σε καλές σφαλιάρες. Έλεγξα το σφίξιμο και περπάτησα γύρω της, πιάνοντας το δεξί της χέρι και κλείνοντας τις μανσέτες με ένα ηχηρό κλικ. Τινάχτηκε λίγο καθώς έκλεισαν απότομα, συνειδητοποιώντας ότι αυτή τη στιγμή δεν είχε κανέναν έλεγχο για το τι θα ακολουθούσε, ότι θα έπρεπε να με εμπιστευτεί για να βεβαιωθεί ότι θα της άρεσε.

Και μου άρεσε η πρόκληση να κυριαρχήσω σε έναν άγνωστο σκλάβο. Μετακίνησα πάλι πίσω της, ωθώντας τα πόδια της με τα τακούνια με τα πόδια μου, σπρώχνοντάς την στη στάση που ήθελα, με τα χέρια αναρτημένα και πάνω, ώστε να μπορεί να ακουμπάει ή να ακουμπάει στα όριά της, αλλά όχι να τα χαμηλώνει, τα πόδια ανοιχτά, το μουνί και τον κώλο εντελώς ευάλωτη σε μένα, και γλιστρώντας τα δάχτυλά μου κάτω από τους ιμάντες, τράβηξα το στρινγκ της, αποκαλύπτοντας το κάτω μέρος της σε όλο το δωμάτιο. Άκουσα μια μικρή ανάσα. Το φύλο της ήταν εντελώς γυμνό και πέρασα τα δάχτυλά μου πάνω από το ανάχωμα της σημειώνοντας ότι πρέπει να είχε μόλις πρόσφατα αποτρίχωση, ίσως εν όψει της αποψινής βραδιάς. Τα φώτα ήταν καυτά και λαμπερά πάνω μας, ωστόσο μπορούσα να διακρίνω μεμονωμένα πρόσωπα μέσα στο πλήθος, και φυσικά, το πρόσωπο της Αλεξάνδρας ξαπλωμένη στο αγαπημένο της κάθισμα, με τον Ντόναλντ στα πόδια της και την Πάμελα να της ταΐζει ραντεβού.

Το δέρμα της ήταν λαμπερό κάτω από το φως, και ο φωτισμός εκεί μας υπενθύμιζε μόνο ότι ήταν η οικοδέσποινα μας. Πέρασα τα δάχτυλά μου στη μέση της Μάργκαρετ και μετά άπλωσα το μαστίγωμα που μου είχε δώσει τόσο ευγενικά η Αλεξάνδρα. Το έδειξα στη Μάργκαρετ, της οποίας τα μάτια μεγάλωσαν γνωρίζοντας ότι σύντομα θα ένιωθε το φιλί του. Σιγά-σιγά πέρασα τα δόντια στο στήθος, στους ώμους και στην πλάτη της. Ήθελα να συνηθίσει στο άγγιγμά του.

Ήθελα να μπει στο μυαλό της η ιδέα του ερχόμενου ξυλοδαρμού και έτσι να προετοιμαστεί ψυχικά. Έτρεμε καθώς τα μαλακά δερμάτινα δόντια γλιστρούσαν πάνω στο δέρμα της καθώς το μετακινούσα πάνω-κάτω, κάνοντας αργά κύκλους. Μπορούσα να δω τις θηλές της να μεγαλώνουν και να επεκτείνονται, τις άκρες να κρυφοκοιτάγονται ανάμεσα στα μαλακά δόντια. Το κράτησα στο στόμα της, και υπάκουα, το φίλησε, αποδεχόμενη αυτό το εργαλείο και τον πόνο που σύντομα θα προκαλούσε στο σώμα της. Κάποιος την είχε εκπαιδεύσει καλά, και την είχε εκπαιδεύσει πολύ καλά πράγματι.

Η Σεσίλια θα έκανε το ίδιο πράγμα, φιλώντας το μαστίγιο μου, αγκαλιάζοντας το χρώμα που θα έφερνε στα μάγουλά της, τη ζεστή ροή αίματος και ενδορφινών στο σώμα της. Εντυπωσιάστηκα από την υπέροχη στάση της, την πλάτη με τοξωτή, το κάτω μέρος ανοιχτό, το στήθος πιεσμένο προς τα εμπρός και προεξέχοντα, τα πόδια ίσια και ανοιχτά. Ω ναι, η Margaret ήταν πράγματι ένα μεγάλο έπαθλο! Αναρωτήθηκα τι είχε τολμήσει η Domme να την αφήσει να φύγει. Πήγα πίσω της και άρχισα να μαστιγώνω το μαστίγωμα στον αέρα.

Όταν ένα δευτερεύον δεν μπορεί να δει, μπορεί να ακούσει και είναι σημαντικό να αφήσουμε το μυαλό της Μάργκαρετ να ζωγραφίσει τις δικές της εικόνες, για να προετοιμαστεί διανοητικά για την απεργία προτού συμβεί. Πραγματικά δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο κάποιος χρησιμοποιεί ένα flogger, ο ήχος είναι πιο ευκρινής με μπαστούνι ή περικοπή, αλλά ο ήχος έχει σημασία ακόμα κι αν χρησιμοποιείτε απλώς τη δράση του καρπού για να ζεστάνετε το κάτω μέρος του υποβρυχίου σας. Και έτσι άρχισα τη σωστή κίνηση του καρπού για να κάνω το μαστίγωμα να χτυπήσει στους κάτω γλουτούς της, αφήνοντας μικρές κόκκινες φούσκες στα κάτω μάγουλά της. Νιαούριζε καθώς χτυπούσα, κοίταξε πίσω και μετά μπροστά, αλλά κράτησε το κάτω μέρος της τοξωτό, προσφέροντας το σαρκώδες μέρος για τα χτυπήματά μου, για να βαφτεί και σύντομα τα μάγουλά της πήραν μια υπέροχη ζεστή κόκκινη λάμψη. Ήταν ανοιχτόχρωμη, αλλά όχι ιδιαίτερα, έτσι το χρώμα γέμισε τα μάγουλά της με μια ζεστή κόκκινη λάμψη και γκρίνιαζε και κούμπωσε πάνω στα δεσμά της.

«Πώς νιώθεις, σκλάβα Μάργκαρετ;» Δεν είχα μάθει ακόμη τα σημάδια της, γι' αυτό ήταν σημαντικό να το ελέγξω. Μάλιστα τσεκάρεις ακόμα και με γνώριμο πάτο. «Περισσότερα», είπε με τη φωνή της να αναπνέει. "Δώσε μου περισσότερα.". Της έδωσα κι άλλα, με σταθερό ρυθμό, με τα μαλακά δερμάτινα δόντια να την δαγκώνουν.

Καθώς έσκυψε προς τα εμπρός, ο ροζ πρωκτός της ήταν εύκολα ορατός και το μουνί της έγινε ορατό, που ήδη άστραφτε με χυμό. Ένα μέρος μου ήθελε να πέσει στα γόνατά μου και να τη γευτώ ακριβώς εκεί, αλλά αυτό θα ήταν πολύ νωρίς και για τους δύο. Ένας θόλος δεν υποτίθεται ότι υποχωρεί στις πιο χαμηλές παρορμήσεις του.

Αυτός ή αυτή πρέπει να κυριαρχήσει στον εαυτό του πριν μπορέσει να ελπίζει ότι θα κυριαρχήσει σε κάποιον άλλο. Τη μελέτησα σαν χτυπημένη, βλέποντας την αχυρένια από κόκκινα λουλούδια να ζεσταίνει το κάτω μέρος της. Σημειώνοντας το σημάδι ομορφιάς ακριβώς στα δεξιά της μικρής πλάτης της. Βλέποντας το στήθος της να γυαλίζει από πίσω καθώς αντιδρούσε στα χτυπήματά μου, βλέποντας το κεφάλι της πεταμένο προς τα πίσω τα μαλλιά να κουνιούνται απαλά καθώς το κάτω μέρος ζεσταίνεται σε μια ερωτική φλόγα.

Ακούγοντας τις απαλές, δυνατές κραυγές που έβγαζε εγκαίρως με τον ρυθμό των χτυπημάτων μου. Και μετά σταμάτησα, ξανά για να ελέγξω. Χάθηκε λίγο, και τα μάτια της ήταν απλά σχισμές.

Ήξερα ότι τα όριά της ήταν κοντά. Για άλλη μια φορά τύλιξα τη μαστίγωση στο φύλο της. Περπάτησα μπροστά, την κοίταξα στα μάτια και ανάγκασα τον εαυτό μου να παραμείνω αυστηρός. Οι θηλές της ήταν ροζ και αναποδογυρισμένες, όμορφα πρησμένες. Με τη Cecelia μπορεί να της είχα δώσει μερικές στιγμές με κλιπ ή μανταλάκια, αλλά θυμήθηκα τα λόγια της Margaret.

Αντίθετα, άπλωσα το χέρι με το αριστερό μου χέρι για να βάλω τη δεξιά της θηλή ανάμεσα στο δάχτυλο και τον αντίχειρά μου για να στρίψω. Έσκυψα μπροστά, κάλυψα το στόμα της με το δικό μου και έβαλα τη γλώσσα μου στο στόμα της. Αυτή τη φορά βγήκε να παίξει, γέρνοντας μέσα μου, με φιλούσε από πείνα, ρουφώντας τη γλώσσα μου πιο βαθιά στο στόμα της και χαϊδεύοντάς τη με τη γλώσσα της. Πήρα το χερούλι του μαστιγωτή μου, το οποίο κάποιος τεχνίτης είχε τρίψει τόσο προσεκτικά και λείο για να περάσει το μήκος του στο μουνί της, μπρος-πίσω, πάνω-κάτω όπως ένας νεαρός άντρας έψαχνε για την πρώτη του γάτα. Την πείραξα με αυτό και γκρίνιαξε λίγο στο στόμα μου, πιέζοντάς με σφιχτά.

Ήταν σαν ένα ώριμο πουλάρι, έτοιμη να την καβαλήσει, βρεγμένη από πόθο αλλά λαχτάρα περισσότερο. Το κεφάλι της έγειρε όμορφα καθώς έγλειψα το σαγόνι και το λαιμό της, για να δαγκώσω τον πάνω ώμο της και μετά για να αφήσω τα δόντια μου να ξύσουν, το λείο απαλό δέρμα της. Το δέρμα της υποχώρησε και μετά αναπτύχθηκε και μπορούσα να μυρίσω τη λοσιόν στο σώμα της δείχνοντας ότι είχε προετοιμαστεί προσεκτικά για αυτήν τη νύχτα, χωρίς καμία λεπτομέρεια να μένει απαρατήρητη. Το άρωμα της λανολίνης έκανε το δέρμα της τόσο πιο απαλό και τα φούρια της τόσο πιο έντονα καθώς περιστρεφόμουν γύρω της, ανασηκώνοντας τα μαλλιά της για να γλείψουν στο πίσω μέρος του λαιμού της.

μετά ίντσα προς ίντσα σκόπιμα για να περνάει η γλώσσα μου σε όλο το μήκος της σπονδυλικής της στήλης, Αναστέναξε απαλά και κούνησε το κεφάλι της προς τα πίσω, αφήνοντας τα μαλλιά της να πέφτουν πάνω μου καθώς έγλειφα ανάμεσα στις ωμοπλάτες της. Γούρλιαξε καθώς η γλώσσα μου βρήκε το μικρό της πλάτης της και ξεφούσκωσε καθώς η γλώσσα μου μπήκε στη ρωγμή της. Έφερα και το δεξί μου χέρι ψηλά, και πέρασα απαλά το άκρο του δακτύλου στην πίσω πλευρά της και ένιωσε να γλιστράει.

Έσπρωξα, μόνο ένα άγγιγμα, και ο πρωκτός της υποχώρησε, και συνειδητοποίησα ότι είχε λιπάνει ακόμη και το κάτω μέρος της ενώ προετοιμαζόταν για απόψε. Από πού προήλθε αυτή η εξαίσια γυναίκα; Και γιατί κανείς δεν της είχε βάλει το κολάρο του; Τι γυναίκα, τι υπο! Προσπάθησε να κλείσει τα πόδια της γύρω από τη λαβή του μαστίγιου που πλαισιώνει το λιωμένο μουνί της, Η λαβή είχε βερνικωθεί, αλλά τώρα άστραφτε με ένα νέο φινίρισμα, ένα ελαφρώς μοσχομυριστό φινίρισμα, ένα υπέροχο φινίρισμα. Σκέφτηκα να το γευτώ, αλλά ο πάτος της έμεινε ημιτελής, και καμαρώνω για τη δουλειά μου. Κάθε αγκύλη χρειαζόταν το θεραπευτικό του φιλί.

αλλά τράβηξα μακριά τη λαβή του μαστίγιου, αποφασίζοντας ότι η στιγμή απαιτούσε κάτι πιο ευαίσθητο και λεπτό από ό,τι θα μπορούσε ποτέ να είναι οποιοδήποτε μαστίγιο. Άφησα το μαστίγωμα στην άκρη και χρησιμοποιώντας το δεξί μεσαίο μου δάχτυλο ξεκίνησα από τη βάση και άρχισα να κυκλώνω αργά το μουνί της. Ω, ήταν βρεγμένη μια χαρά! Δεν έκανα το ένα τρίτο της διαδρομής μου πριν νιώσω τους υγρούς χυμούς στα δάχτυλά μου και η Μάργκαρετ γύρισε τους γοφούς της για να επιταχύνει τη διαδικασία. Όπως ήταν πειθαρχημένη, η επιθυμία της είχε αρχίσει να υπερισχύει της εκπαίδευσής της. Μου άρεσε που ανταποκρινόταν, κυλώντας τους γοφούς της ενώ κρατούσε την πλάτη της τοξωτή σαν να ήταν μπαλαρίνα.

Το φύλο της σύντομα έκανε το δάχτυλό μου γυαλιστερό και ολισθηρό καθώς γλίστρησα την άκρη του δακτύλου μου ευθεία πάνω-κάτω στο κέντρο της. Τα μουνί της συσπάστηκαν στο άγγιγμα μου, και σχεδόν την ένιωσα να προσπαθεί να προσκαλέσει τα δάχτυλά μου μέσα, αλλά η Μάργκαρετ δεν είπε τίποτα, γνωρίζοντας ότι ήταν η θέση της να λάβει όπως ήταν δική μου να δώσω. Τότε ήταν που έσκυψα να φιλήσω τον πάτο της για να γευτώ το αλάτι και το σίδερο από τα μούτρα της, να τα γλείψω καθαρά και να απαλύνω τον πάτο της με φιλιά. Λαχάνιασε λίγο καθώς η γλώσσα μου την άγγιξε, διαγράφοντας κάθε γραμμή που άφησαν τα χτυπήματά μου, ροζ και φλεγμονή ακόμα και όταν τα μάγουλά της άρχισαν να περιστρέφονται.

Έβαλα το αριστερό μου χέρι στους γοφούς της για να τη σταθεροποιήσω, αλλά το δωμάτιο σώπασε για όλους τους ήχους εκτός από τα βουητά της γλώσσας μου και τα απαλά μουγκρητά που έκανε η Μάργκαρετ καθώς της έδινα το θεραπευτικό μου φιλί. Ήμουν σκληρός, πιο σκληρός από ό,τι ήμουν εδώ και χρόνια, το πουλί μου τρίβονταν στο λεπτό υλικό του παντελονιού μου, με φώναζε, προσπαθώντας να με κυριαρχήσει με τις δικές του ανάγκες και επιθυμίες. Ήθελα να έχω αυτή τη γυναίκα, να έχω τη Μάργκαρετ με κάθε τρόπο που ένας άντρας μπορεί να έχει γυναίκα, αλλά συνειδητοποίησα ότι για απόψε πρέπει να διαλέξω, και εκείνη τη στιγμή επέλεξα να σπρώξω δύο δάχτυλα στο φύλο της.

Τα ψηφία μου ανέβηκαν, πίσω από το ηβικό της κόκκαλο, για να τρίψουν το μπροστινό τοίχωμα του μουνιού της από μέσα, ούρλιαξε για λίγο καθώς τα ψηφία μου εισέβαλλαν πάνω της, και μετά άρχισε να κουνιέται, το σεξ της ξέφρενο να τη γαμούν, να την παίρνουν και να τη δίνουν. τη δική της ανακούφιση. Έκανα τα δάχτυλά μου να κινούνται αργά, επίτηδες, στρίβοντας και σπρώχνοντας μέσα στη Μάργκαρετ καθώς τη χρησιμοποιούσα και άπλωνα το μουνί της. Οι χυμοί της κυλούσαν ελεύθερα, κάτω από τα δάχτυλά μου, κάτω από τις αρθρώσεις και τη γροθιά μου. Και ήρθαν τα μουγκρητά της, θηλυκά και ρυθμικά, που ταιριάζουν με τον ρυθμό των δακτύλων μου που σπρώχνουν.

Τα μουγκρητά της έγιναν πιο δυνατά καθώς έτρεξα τη γλώσσα μου στη ρωγμή της, όπου το αστέρι της τσάκιζε όμορφα για τη γλώσσα μου. «Δάσκαλε, μακάρι», μουρμούρισε, με τους γοφούς της να περιστρέφονται ελεύθερα, το σώμα της να γίνεται σκλάβο στη φωτιά που καίει στην οσφύ της. Δεν απάντησα, θέλοντας να την κρατήσω πίσω, μόνο για λίγο, και να την κάνω να συγκεντρωθεί στο να μην έρθει, ώστε όταν έρθει τελικά η απελευθέρωση να την κατακλύσει.

Εξάλλου, είχα τις δικές μου ανάγκες να σκεφτώ. Έπρεπε να γαμήσω αυτή τη γυναίκα, όχι με τα δάχτυλά μου, αλλά με τον σκληρό κόκορα να πάλλεται μέσα στο παντελόνι μου. Έπρεπε να κάνω αυτή τη σκηνή προσωπική, και είχε κερδίσει το δώρο του κόκορα μου να οδηγεί βαθιά μέσα της. Γιατί ένιωθα πιο ζωντανός από ό,τι είχα χρόνια, πιο πεινασμένος και άπορος.

Πριν αφορούσε τη Μάργκαρετ, τώρα έπρεπε να το κάνω για μένα. Γλίστρησα τα δάχτυλά μου από το μουνί της, βγάζοντας ένα θλιβερό κλαψούρισμα από τα χείλη της Μάργκαρετ. Σηκώθηκα, στάθηκα κοντά της και έφτασα να της λύσω τις μανσέτες. Γέρνοντας κοντά της είπα ότι θα τη γαμήσω.

«Ευχαριστώ, Δάσκαλε», ανέπνευσε, γυρίζοντας το κεφάλι της έτσι ώστε τα χείλη μας να συναντηθούν, σφίχτηκαν μεταξύ τους με την πιο αγνή πείνα, καθώς οι μανσέτες άνοιξαν με απότομους κρότους και γύρισε το σώμα της για να με συναντήσει, σκληρές θηλές στο στήθος μου, όμως κράτησε τα χέρια της πίσω από την πλάτη μου. «Σκύψε σκλάβα, Μάργκαρετ», είπα αφού έσπασα το φιλί μας. Συμμορφώθηκε με τα πιο πλατιά χαμόγελα, λυγίζοντας στη μέση, πόδια μακριά και όρθια, με το κεφάλι κάτω, τα χέρια στο πάτωμα ακουμπώντας τον εαυτό της. «Θέλεις το μουνί ή τον κώλο μου, Δάσκαλε», ρώτησε, σκόπιμα αρκετά δυνατά ώστε να μπορεί να ακούσει όλη η αίθουσα, φέρνοντας το κοινό μας σε αυτή τη στιγμή.

"Όλα μου είναι δικά σου για να τα χρησιμοποιήσεις όπως θέλεις.". Για άλλη μια φορά, μου υπενθύμισε τι υπέροχη σκλάβα ήταν η Μάργκαρετ και πόσο τυχερή ήμουν που την είχα ως φύλακα στην επιστροφή μου σε αυτόν τον κόσμο. Και συζήτησα για μια στιγμή που θα έπαιρνα, αν όχι και τα δύο, γιατί ένας σκληρός κόκορας μπορεί να μετακινηθεί από το ένα στο άλλο όσο ο κώλος ήταν τελευταίος.

Ο πρωκτός της έμοιαζε να μου κλείνει το μάτι, αλλά ήταν η ροζ λείανση των φουσκωμένων χειλιών της που με κέρδισε. Θα ήταν το μουνί της θα χρησιμοποιούσα, στο μουνί της θα τελείωνα. Έλυσα τη ζώνη μου και την άνοιξα, και μετά το παντελόνι μου, με τη Μάργκαρετ να μου χαμογελάει ανάμεσα στα πόδια της, ανυπόμονη να δει τον κόκορα που θα τη γαμούσε.

Με την ανυπομονησία μου πάλεψα με το παντελόνι μου, μέχρι που άνοιξαν και μετά τράβηξα τους και τους μποξέρ μου προς τα κάτω με μια μόνο ρευστή κίνηση. Ο κόκορας μου ξεπήδησε ελεύθερος, αναπηδώντας ελεύθερος και βγαίνοντας κατευθείαν από την οσφύ μου. Η Μάργκαρετ έγλειψε τα χείλη της καθώς το είδε και ετοιμάστηκε. Άπλωσα το χέρι και πήρα ένα προφυλακτικό από το μπολ πάνω από το ντουλάπι παιχνιδιών και παρόλο που είχαν περάσει χρόνια από τότε που το είχα φορέσει, δεν είχα ξεχάσει πώς.

Αν και ήξερα ότι θα με υποδεχόταν γυμνή, δεν ήταν η ώρα ή το μέρος για να ρισκάρω. Εξάλλου, έπρεπε να δώσω το καλό παράδειγμα για τους νεότερους κορυφαίους που μπορεί να παρακολουθούν και να ενθαρρύνονται να κάνουν κατάχρηση της εξουσίας που τους παραχωρήθηκε. Το προφυλακτικό ήταν σφιχτό, σφιχτό και με ραβδώσεις, και το πήρε στο χέρι μου για να τρίψω την άκρη στο βρεγμένο μουνί της Μάργκαρετ. Έτριψα την άκρη στην κλειτορίδα της και την γλίστρησα στα χείλη μουνί. Η Μάργκαρετ μούγκρισε και κούνησε τους γοφούς της προσπαθώντας να ανοίξει για μένα, αλλά σκέφτηκα ότι ήταν καλύτερα να περιμένω λίγο και να πειράξω λίγο περισσότερο το όμορφο μουνί της πριν βουτήξω βαθιά.

«Δάσκαλε, σε παρακαλώ γάμησε με τώρα», είπε, με φωνή απαλή, αλλά το επείγον ξεκάθαρο. Έτσι έτριβε το μήκος του κόκορα μου στα χείλη μουνί της, κινούμενος πέρα ​​δώθε κατά μήκος της χωρίς διείσδυση. «Δάσκαλε, σε παρακαλώ γάμησε τη σκλάβα σου τώρα», παρακάλεσε, με τη φωνή της πιο δυνατή και πιο επείγουσα, με τους γοφούς της να κινούνται πιο γρήγορα προσπαθώντας να με δελεάσουν. Έτσι κρατώντας τη βάση του κόκορα μου στο δεξί μου χέρι χρησιμοποίησα το κεφάλι για να κυκλώσω την κλειτορίδα της, κινείται δεξιόστροφα γύρω από το πρησμένο ροζ μύδι της. «Δάσκαλε, σε παρακαλώ, γάμησε αυτόν τον σκλάβο», παρακάλεσε, με τη φωνή της δυνατή και επείγουσα, το μουνί της πεινούσε για κόκορα, Και αυτή τη φορά ήμουν πεινασμένος για μουνί και δεν μπορούσα να συγκρατηθώ άλλο.

Επικέντρωσα το κεφάλι του κόκορα στο άνοιγμά της και με μια δυνατή ώθηση οδήγησα βαθιά μέσα της. Η Μάργκαρετ βόγκηξε δυνατά καθώς μπήκα μέσα και το δωμάτιο σώπασε. Μπορούσα να της το στριφογυρίζει στο παρασκήνιο καθώς το κοινό μας άρχισε το δικό του παιχνίδι για να επαινέσει το δικό μας.

Άκουγα στόματα σε κόκορες, βυζιά και είδα την Αλεξάνδρα να πολτοποιεί το στόμα του Ντόναλντ στο φύλο της. Μετά άρχισα να σπρώχνω. Δεν μπορώ να πω πόσο κράτησε η σύζευξή μας.

Κάθε ώθηση ήταν δυνατή, μεγάλη και έσπρωχνε βαθιά καθώς έσπρωχνε πίσω για να με συναντήσει. Εκείνη φώναζε με κάθε ώθηση, και μετά από λίγο έκανα κι εγώ, η βαθύτερη φωνή μου ανακατευόταν με το κοντράλτο της Μάργκαρετ καθώς προχωρούσε η βόλτα μας. Ξανά και ξανά, έσπρωχνα μέσα της, στην αρχή με ρυθμό και επίτηδες, αλλά στη συνέχεια όλο και πιο δυνατά, οδηγώντας όλο και πιο βαθιά καθώς ο κόκορας μου παραμέρισε τον έλεγχό μου και η δική μου ανάγκη να τελειώσω άρχισε να με οδηγεί. «Δάσκαλε, μπορείς να τελειώσω σε παρακαλώ», φώναξε η Μάργκαρετ με φωνή σπασμένη και βραχνή ανάμεσα στα γκρίνια και τις βαθιές ανάσες της. «Όχι», απάντησα, λέγοντας στον εαυτό μου όσο εκείνη, καθώς ο κόκορας μου έδιωξε σαν ατμομηχανή στο καυτό λιωμένο φύλο της.

«Δάσκαλε, μπορείς να τελειώσω σε παρακαλώ», ικέτευσε η Μάργκαρετ, με αληθινή ικεσία με τη φωνή της, σχεδόν απελπισμένη. Προφανώς δεν μπορούσε να αντέξει. «Όχι ακόμα», απάντησα θυμίζοντάς μας και στους δύο. Το πουλί μου έλαμπε από ευχαρίστηση, όλη μου η βουβωνική χώρα άναβε από την απόλαυση του σφιχτού μουνιού της.

«Δάσκαλε, μπορώ να τελειώσω σε παρακαλώ», παρακάλεσε η Μάργκαρετ με σπασμένη φωνή. «Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, πρέπει πραγματικά να τελειώσω». Δεν μπορούσα να απαντήσω. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο από την ώθηση, σκληρή και γρήγορη καθώς ένιωθα τη δική μου στιγμή να πλησιάζει. Ένιωθα τα περάσματα να διογκώνονται ανάμεσα στις μπάλες και τον κόκορα μου, νιώθω το σπέρμα να πιέζει τον κόκορα μου καθώς το φορτίο μου ετοιμαζόταν για βολή.

«Δάσκαλε, παρακαλώ!» ούρλιαξε εκείνη. «Τώρα, σκλάβα Μάργκαρετ», είπα. Βόγκηξε δυνατά και το μουνί της άρχισε να σπάζει γύρω από το καβλί μου, πιέζοντας με, κρατώντας με βαθιά καθώς η συστολή μετά τη συστολή έκανε μασάζ στον άξονα μου. Εκείνο το σύνολο των δικών μου σπασμών, ο κόκορας που σπάζει, λάμπει από ευχαρίστηση καθώς έχυνα το σπόρο μου βαθιά μέσα στη Μάργκαρετ.

Βόγγησα μαζί της, βυθίζοντας βαθιά, κρατώντας τον εαυτό μου βαθιά καθώς το πουλί μου σπασόταν μέσα της. Χρειάστηκε μια στιγμή για να επανέλθω στον εαυτό μου, για να θυμηθώ ξανά πού βρισκόμουν εκτός από το μουνί μιας όμορφης νεαρής γυναίκας. Σηκώθηκα και κοίταξα γύρω μου και άρχισαν τα χειροκροτήματα. Κούνησα το κεφάλι μου, οπισθοχώρησα και βοήθησα τη Μάργκαρετ να σηκωθεί.

Εξακολουθούσαν να χειροκροτούν με την ίδια την Αλεξάνδρα να ανέβηκε στη σκηνή και ήρθε να μας φιλήσει βαθιά στα χείλη. «Χαίρομαι που σας έχουμε πίσω, σερ Πολ», είπε σφίγγοντας τα χείλη μου και πιάνοντας και τα δύο μας χέρια. «Είναι καλό που επέστρεψα», είπα και μετά έσκυψα για να φιλήσω τη Μάργκαρετ ο ίδιος, τρυφερά ως εραστής και όχι ως ο θόλος της, σε εκτίμηση για το δώρο που μόλις είχε δώσει. Και την ευχαρίστησα για το δώρο της καθώς τα χείλη μας άνοιξαν.

«Ευχαριστώ, κύριε», είπε. "Είμαι πολύ χαρούμενος που αυτό το κορίτσι μπόρεσε να σε ευχαριστήσει!" Και τα μάτια της ήταν γεμάτα φως και ευφροσύνη. «Μπορείτε να με χρησιμοποιήσετε κύριε, όποτε και όπως θέλετε». Χαμογέλασα πλατιά προτού ανακτήσω την ρεζέρβα μου. «Πού στον κόσμο βρήκες τη Μάργκαρετ», ρώτησα την Αλεξάνδρα.

«Σε ένα ποιητικό slam», είπε, ένα βράδυ στο Tea House. "Η ποίησή της ήταν ακατέργαστη αλλά γυαλισμένη. Έπρεπε να τη γνωρίσω.

Όταν έμαθα ότι ήταν μαθήτριά σου, ήξερα ότι έπρεπε απλώς να μάθω περισσότερα". Γέλασα, μαντεύοντας πόσο καλά είχε γνωρίσει η Αλεξάνδρα τη Μάργκαρετ. "Η Μάργκαρετ είναι το δώρο μας σε εσένα, Παύλο, για όσο τη θέλεις.

Η Πάμελα ήταν ο αντιπερισπασμός για να μην την δεις να έρχεται." Κοίταξα από τα χλωμά γκρίζα μάτια της Αλεξάνδρας στα μάτια της Μάργκαρετ, καταβεβλημένα όπως θα έπρεπε ένας καλός πάτος, αλλά γεμάτο φως και ευθυμία. Υπέθεσα ότι της άρεσε η ιδέα να είναι δική μου.". "Μπορεί να μην της δώσω πίσω για πολύ καιρό", απάντησα χαμογελώντας. Στη συνέχεια, πιάνοντας το χέρι της Μάργκαρετ, την οδήγησα από τη σκηνή και μέσα στη νύχτα.

Παρόμοιες ιστορίες